Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

Bundan seneler önce,yine böyle bir günde,
Yedi düvel baş eğdi Mehmetçiğin önünde.
Yedi düvel baş eğdi ufacık bir karada,
İki yüz elli bin koç kurban oldu orada.
Çağlarca,anlatmaktan geri durmayacağız,
Asla unutmayacak, unutturmayacağız.

Kimsesiz gönlümüze hüzün dolu son hazan,
Gelmeden gönlündeki sayfaya adımı yaz.
Unut derdi kederi,yanıbaşıma uzan.
Bu son fasıldır artık,sevgisiz yaşanamaz.

Can evimiz yaşasın vuslatın güzelini.

Senelerdir atamadık içimizden haini,
Bir hain ki, ne imanı var vallahi,ne dini.

Girmiş içimize mel'un, sinsi sinsi ürüyor,
Müslüman-Türk evladı da ardı sıra yürüyor.

Yıllarca sana olan aşkımdı tek SERMAYEm.
Seninle aşk işinde,hep KAR etmekti gayem.

Baştan her şey güzeldi,doluydu aşk kasamız.
Sevgimiz hep PEŞİN di,yoktu ZARAR tasamız.

Sensin her günün her vakti.
En başı sen,en ucu sen.
Aşk falımda adın tekti,
Baht gülüme konucu sen.

Kalp odamda,tereğimde,

Bana nasıl kıydın söyle vefasız,
Zulmünden bu günüm,dünüm gidiyor.
Farkım yok virane köyle vefasız,
Sapıttım yolumu,yönüm gidiyor.
.........
Tiryakim diyordun,Delimdiyordun,

Benim adım fitne-fesat.
Kan dökmeye çabam vardır.
Hiç dinlemem harman,hasat.
Her rençberde yabam vardır.

Kimse beni sevmez,sorsam.

Tek heceli bir cümleydi.
Bu cümleye nokta koydum.
Başı sonu hep çileydi.
Bu cümleye nokta koydum.

İlk vurgunlar Havva,Adem.

Papatyadan baktığın falların hatırına,
Su dök,sevgi bağının nergisi,ıtırına.
Dikkat et bu şiirin son iki satırına.
Titreyen mızrabının sazı ben olacağım.

En yalçın kayaları eritirim gel desen.

Onu ilk,otobüsten inerken gördüm.
Yüreğim kanıyor zannettim.

Yaklaşırken,hafifçe tebessüm etti.
Beni tanıyor zannettim.