Eyüp Cüce Şiirleri - Şair Eyüp Cüce

Kim kaldırır bükük boynumu yerden?
Kim tutar elimi,kolumu baba?
Kim kurtarır beni bunca kederden?
Kim düze çıkarır yolumu baba?

Sen saldın gönlüme Allah aşkını.

Ben Bosna’yım.Avrupa’nın ortasıdır mekanım.
Hür dünyaya,öz yurdunda garip diye,sor beni.
Kara kışta sokaktayım.Buz kesilmiş her yanım.
Yaralıyım.Sırp köpeği,her yanımdan yer beni.

Ben Bosna’yım.Camim yıkık okunmuyor ezanlar.

Her şeyin sahtesi çıkınca hani,
Ne gerçek dost,ne dostluğa yol kaldı.
Bülbül terk edince aşiyanını,
Ne gülistan,ne de gonca gül kaldı.

Sanırsın ki sağlar sollar kapanmış.

Bir adam varmış,İzmit'in bir yerinde.
Boyu ufak tefek,yüreği dağlar gibiymiş.
Dışı hep gülermiş ama,
Yüreği ağlar gibiymiş.

Bir adam varmış İzmit'in bir yerinde.

Aylar,yıllar geldi geçti.
Aralıksız seyir ettim.
Anladım ki hayat hiçti.
Hem şer hem de hayır ettim.

Zor,bırakmadı peşimi.

DİYECEK

Azrail yanıma gelip durunca,
Dilim Allah vardır,birdir diyecek.
Naaşıma bakan anlar,görünce,
Halim Allah vardır,birdir diyecek

Ey vefa bilmeyen sözde sevgili,
Ne verdin yıllardır çileden başka?
Sayende fer bitti gözde sevgili,
Birşey göremezsin eladan başka.

Kapattın huzura giden yolları,

Soruyorsun ya bazan,gençle yaşlı farkını,
Oğlum,merhum babama sormuştum bende bunu.
Babam dedi ki ''Dinle,bir gün felek çarkını,
Döndürünce anlarsın farkın ne olduğunu''.

Bilemezsin; bir çocuk büyütmek ne müşküldür.

Gözlerde başlayan sevda ateşi,
Yüreklerde tüter imiş,bilmedim.
Buz koymakla inmez yüreğin şişi.
İğne gibi batar imiş,bilmedim

Ne dense boş,ne söylense nafile.

Şiir gözlüm,ateşinin,
Koru oldum gör halimi.
Beni tamam eden sendin.
Yarı oldum,gör halimi.

Bitmez oldu haftan,ayın,