Ey Sevgili - 5 Şiiri - Halil Kumcu

Ey sevgili,
Sesini duyunca,
Özlemin çöker içime.
Boğazım düğümlenir,
Kanadım kırılır.
İki hecelik özlem,
Taş olur, düşer üstüme.

Elini tutmadan geçen her an,
Sanki bir bir eksiliyorum.
Tarifi imkânsız bir şeysin,
Hayatıma girdiğin o günden beri,
Her gün yeniden, yeniden doğuyorum.

Gerçekleşmemiş bir rüya gibisin,
Adın harf harf kalbimde.
Bir çocuk nasıl muhtaçsa annesine,
Ben de muhtacım senin sevgine.
Şimdi çöl yağmurları gözlerimde.

Bir düşümüz vardı seninle,
Sarmaşıklı bir ev.
Ben yetimhane çocuğuyum,
Bilmedim annemi,
Tanımadım babamı,
Yaralarım kanıyor.
Sev beni, sevgili, yalnızlığımdan sev.