Ey Nefsim, Ey Nefsim, Sanatın Değiş

Ey nefsim, ey nefsim, sanatın değiş
Kendin hor gösterme Yezdan ehline
Köşede, bucakta yaptığın her iş
İzhar olur, bak bak irfan ehline

Gel düşün sağlığı, yad et ölümü
Sen kendi kendine yayma zulümü
Ey iblis sarplara salma yolumu
Beni yoldaş etme tuğyan ehline

Verilen öğüdü tutmazsan eğer
Emmareliğin terk etmezsen eğer
Sen rah-ı Hüdaya gitmezsen eğer
Korkaram, tay olursun zindan ehline

Kendin nasa hoş gösterme ey zebun
Bu halın terkeyle olmadan mağbun
Velâkin Settar ismi, saklar aybın
Gizli suçun ayan, pünhan ehline

Meyl edersen daim boş bir hevese
Doğru değil her bir emrin vesvese
Kerrâtile derim karışma nasa
Sen gene uyarsın şeytan ehline

Hüdâyâ, sevdiğin o yar aşkına
Bin bir ismindeki esrar aşkına
Habibin, Ahmed-i Muhtar aşkına
Beni yoldaş etme nîrân ehline

Kulun Cemâl âciz bir yüzü kara
Tevfikın refik et, kalmış âvâre
Sen meded etmezsen n’etsin bîçâre
Umaram rahmini iman ehline