Dünya’yla yakınlaşır, farkına varmaz bile,
Doğduğuna inanır, ölümü anmaz bile.
Rab’biyle uzaklaşır, bunu hiç umursamaz.
Ölenleri seyreder, hazırlığını yapmaz.
Korkmadığını söyler, niçin korkayım ki der.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
