Dünya’yla yakınlaşır, farkına varmaz bile,
Doğduğuna inanır, ölümü anmaz bile.
Rab’biyle uzaklaşır, bunu hiç umursamaz.
Ölenleri seyreder, hazırlığını yapmaz.
Korkmadığını söyler, niçin korkayım ki der.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
