Evlat Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EVLAT
İşte mezarım kazıldı,
Etrafına taş dizildi,
Üstüne adım yazıldı,
Bundan sonra gelme evlat.

Bakıp mezarın taşına,
Hiç boğulma göç yaşına,
Sakın mezarım başına,
Bundan sonra gelme evlat.

Bir güleryüz göstermedin,
Baba nasılsın demedin,
Bu güne kadar gelmedin,
Bundan sonra gelme evlat.

Ben bir bahtı karalıyım,
Yüreğimden yaralıyım,
İşte hanem buralıyım,
Bundan sonra gelme evlat.

Yavrum dedim esirgedim,
Sevinç değil hüzün verdin,
Sen babam değilsin derdin,
Bundan sonra gelme evlat.

Hep bildiğini okudun,
Elin yanında şakıdın,
Garip gönlümü çok kırdın,
Bundan sonra gelme evlat.

Ben senin sözde babanım,
Sen ehilsin ben yabanım,
Diken bürüdü her yanım,
Bundan sonra gelme evlat.

Ecel şerbetinden içti,
Yakasız gömleği biçti,
İsmet murat geldi göçtü,
Bundan sonra gelme evlat.