Esra Erdoğdu Şiirleri - Şair Esra Erdoğdu

Aydınlansın tahayyülüm,istemesem de
Lucifer’den Hûzmeler serp bahçeme

Ucu küpeli, al yemeni ört başıma
Yitik kavimlerden gelen bir şarkıyı söyle

tükürmüş tanrılar doğururken,
katli... bir içimlik, soylu sevda
örselenmiş ikra(m)

ömür tuz serper bozkıra
parmaklar kısa, erimi az döşe

üstüpüsü muskadan bir sahil kuşu
gagası yamalı eskimiş sevda
sen garip bir bezirgân,
sema oluksuz çatı
akşamsefası, sesi bir yakamoz çiçeğinde

Sualler sıralanır kelimeler ardılı batın da
Kimdir lâl i vuran bir avuç sorguya

Kalemim dilim, dilim yüreğim.
Yüreğim her zaman senin için sesim

Mevsimi yoktu rüyanın
Dünü kayıptı
Bir orman içinde
Öğütmüştü zamanı

Çölde bir bedevi çadırında

Perde I

ığıl ığıl çağlasa sözlerim
makamın cemrelense nefsime.
günaha el versem,
uzansam döşüne

Dualardı… Ayetler di
Silinen…
Kitab-ı Mukaddes’ten…

Okunan…
Kutsal Kelâm

Cehennemin dibi
Olduğunda bir sandal barınağı
İstanbul kokusu
Sinecek gömleğine
Yakandan taşacak
Tuzlu teri

Çentikli kutularda taşınır asa Aden’e….
.
.
.
Ney le gitarın sesi karışır
Çiganın çağrısı, varisi eşrefe

çiğner örs döverken demiri.
belki de su gibi aziz olur her paslı damlada.
kalbi bahaneli beğenmişliğe

sarı çıyan dizlerinin dibinde.
aşkın törpülenmiş hali kitaplarımda.