Bir mendil olurdu ellerin
Silerdin yanaklarımdan süzülen kırık düşlerimi
hiç unutmadım ki sen unutasın!
Ellerimde kokun duruyor o geceden hatıra
sana tutsak yetim gülüşlerimin başını okşuyor şiirler
her şarkı seni anlatıyor farkında değilsin
Gözyaşlarıyla yıkanmış bir cesedin
Mis gibi gül kokusu sızar
Bembeyaz kefenler arasından.
Gül rayihası yüreğinden gelir
Yüreğindeki sevdaya dair.
Kefen rengini yüreğinden alır
Ürkek dalgıcımm’a...
Islak sokaklarda ardım sıra
İşittiğim ıslık seninki miydi,
Yalnızken sessiz ağacın altında
Mırıldandığım ayak sesin miydi?
Boşa geçen bir ömrün son paragrafıydık biz.Senin hayattan bezmiş omuzların vardı,benimse körpe umutlarım…
Ne yandan tutsak elimizde kalıyordu ya
önemsenmemiş yokluklara göğüs geriyorduk!
Uzun sohbetlerin ardında gizlenmiş bir gerçek duruyordu karşımızda:
Aşk…
SİLMİŞSİN BENİ
eline sağlık!
parmağımda başkasına ait bi yüzük..
ben yine rüzgara karşı yürüyorum..
haberin yok seni hala seviyorum!
sırtımı soğuk mermerlere dayadığımda gel!
Titrek bir gariplik sardı her yanımı
Ben duruyorum,o kanat çırpıyor
Alıp kucağına beni,tarihimi gezdiriyor
Bedenimden kopararak canımı
Soğuk şehrin suskun evin havasından
gözyaşına benziyo ruhumun yanılgıları.
sen biraz bensin biraz kendin.
insanın içini sızlatır yetim bakışların öksüz susuşların.
Olmuyor böyle!
Gölgem gibi her gittiğim yere
Ben de gelicem diye tutturuyorsun
Biraz bekle bakkala gidiyorum desem
Ağlar gibi yüzüme bakıyorsun
Tamam giy üstünü deyince
On üç gün oldu..tüm zenginliğim yokoldu ardından..
elimde avucumda ne varsa tüketip gitmek istiyorum bu şehirden çok uzaklara..
sessizliğin hüküm sürdüğü yerde adının beş harfi boğuyor cümleleri..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!