Esel Arslan Şiirleri - Şair Esel Arslan

Kendimi gördüğümde, kimsecikler yoktu sokakta,
Başbelası yalnızlığın ürküten yalınlığıydı sırıtan,
Yaşanabilir bir kaç an var mı diye bakındım,
İnadına bastırdı omuzlarıma karanlık gece.

Basit bir saman kağıt aradım ve bir kalem,

Kaldırınca başımı gökyüzüne,
Değildir kimseye isyanım,
Hasretimdir başkaldıran,
Selam yüklerim bulutlara,
Sevgilerimi eklerim,
Kızım Deniz' e,

Bak,
Yer, gök gülümsüyor,
Sevda masalımızın tanıkları,
Dağ, taş, orman, ova, deniz,
Tanıklık ediyorlar aşkımıza,
Başka söyleniyor tüm şarkılar.

Kapılar,
Kapattığım,
Açık kapılar,
Cebimde bir tomar,
Açmayan anahtar.

Yıldızların altında yatar,
Bir de türkü tuttururum,
Alırım başımı giderim belkide,
Bilmem başım beni alır mı cebine?
Bir su damlası derya olur gözümde,
Saman çöpü kayıkla gezerim enginlerde.

Gün artığında, bir deli koşturmaca başlar
Yetişmek için geceye, nefes nefese
Güneşi alır ardına, geceye atlar
Saklanan sözcükleri yakalama telaşı.

Korkar, saklanır her biri sanki

Yağmur öyküleri gibi ıpıslak çocukluğum,
On bir yaşın ıslatılmışlığında uyanılası,
Suçlu bakışlarla duvarlardan umulan medet,
Kurusun diye yatağım, pijamam,
Sabahları zor etmek.

Bütün gece uğraştık durduk,
İndik, çıktık sözcüklerle merdivenleri,
Koşuşturmalardan yorgun düştük,
Artık vaz geçelim derken,
Dekoltesinden şalı kaymış,
Kaşarlı aşüfte gibi kıkırdadı gece.

Bir güneş doğar yüzünün ortasına,
Bir yanında bulut ve karanlık,
Bir yanındaysa gülümser aydınlık.

Değişir an be an, hüzünle keyif, ardı ardına,
Ortak olmak isterim neşen gibi kahrına,