Esel Arslan Şiirleri - Şair Esel Arslan

Şarkılarımı geri istiyorum,
Böyle değilki şarkılarım benim,
Nedir bu şamata,kuru gürültü,
Şarkılarım nerede diyorum.
İşi yok bu makamlarda,
Piyano bozması kendi çalan klavyenin.

Sen,
Sonbaharda esen yel gibisin,
Yazları, kavurur içimi nefesin,
Zorlu geçer bütün kışların,
Dondurur beni buz gibi bakışların.
Sen,

Boşluğa ateş ettim,
Sebepsiz,
Ondörtlü nün onüç mermisi,
Sıkıldı havalara,
Bir mermi,
Ateş almadı,

Fısıldamam artık, bağıracağım,
Bilirlermiş, görürlermiş, duyarlarmış
Bilsinler, görsünler,duysunlar,
Ne çıkar.
Saklanamam,saklayamam ben,
Senden başka neyim var

Ağaçlara bakarım,
Minnacık serçe yuvaları,
Saçakların oyuklarına bakarım,
Kırlangıç yuvaları,
Bacalara bakarım,
Leylek yuvaları,

Deli ruhumun istencisin, sebebim yok,

Lodos balığı gibi sana vurdum gövdemi,

Bir çırpınış ki bende ki, sorma gitsin,

Günün birinde gelmek zorundasın, evet zorundasın,
Böylesine israrcıyım, rica değil emir,
Kırılma, gücenme, bu emri veren ben değil, yüreğimdir.

Sınırlarımın ötesine sıçradı sana olan yangınlarım,
Rüzgarlara salıyorum bütün çılgın haykırışlarımı

Acıyı yatıştıran gülüşlerin dudak kıvrımlarında,
Çözdüğün saçların tel tel düşlerime bağlı,
İçime akıttığın her sevgi sözcüğün soluğumda,
Tanrının yanıma uğramadığı bir anda,
Tenini yalayıp bana ulaşan rüzgarın,
Bedenime karışıp beni yeniden yaratmakta.

Bir çiğnemlik sakız gibi çiğnedik ömrü, şekeri bile yokmuş,
Tatsız bir lastik emdik durduk, ağzımızda acı, mide de kramplar,
Yolu mu bulamadık, yordam mı bilemedik, neydi yanlışımız,
Burkulduk, isyanla öfke harmanladık, hep geri geri gitti adımlar.

Kıskaçlarında can çekişir hiç durmadan benliğimiz

Başkaldırışlarımın gök katında yankısı varmıdır acep,
Evrenin babası buğulu cam ardından süzer gibi,
Kıpırdatmaz kılını bu derbeder solukluya,
Durup durup dellenirim unutulmuşluğa.

Oysa ben batan güneşe, doğan mehtaba,