Esat Korkmaz Şiirleri - Şair Esat Korkmaz

Gitme bilinmeze
Ne kendinle
Ne de bilinmez aşklara
Cennetler sersede yoluna
Sersem yüreğin,
İsyanların asi kızı

ne hoş olurdu
çözüversen beni çıpadan
maviliklere açılsam
dalgalar yalasa takayı
dalgalar yakalasa beni
süzülen mercanın ardında

TEK YOL mu kaldı yoksa
demir parmaklıklar sardı işimi
kelepçelendi makinalar
ses vermez fabrika
tarlalar tütün
tarlalar şeker de vermez

Umuda doğar
Yarına gebe doğar yenigün
Önemi var mı adın Newroz
Ya da Nevruz olsun
Zalim dehak yıkılmış
Kurtuluş ateşi olsun demirci Kawa

Çağıl çağıl akandın
Yüreğime,sevdalar taşıyan
Şiirlere döşenmiş dizelerdin
Beni fetheden
Gecemde düş,
Günümde hasret

seni şıvgın
seni hırçın
seni çılgın çocuk
yalçın dağların şahanı
hani dağlar senindi
nerdesin

İnadım tuttu yeniden
Ne sürgünü/ kalmalı insan
Kıyısında bekleyeni olan diyarda
Yönümü buldum artık
Bırak inadı yelkenli
Çevir yüzünü rüzgara

Şoklar saldırırken belleğime
Çığlıklarla uzaklaştırdım
Zihnimdekileri bedenimden
İnsana reva değil olanlar
İnsan mıyım başka mahluk mu
Sorguladım kendimi/olanlardan

Hiç görmedim/ bilmedim onu
Tanıyorum yokluğunda
Bende olmayan mı
Desem
Geceleri adımlarken
Karanlıkla baş başa

Bir bir yıkılırken kaleler
Taşınırken ırmaklar karanlık delhizlere
Tükenirken umutlar
Umutsuzluğun karanlığında
Yitip giderken hayaller
Düşüp giderken bir bir