Gelmiş kanatlanarak canım burnuma
Sıklaşan nefeslerim öfkeli
Yüreğim hop oturup hop kalkmakta
Nefret ateşimi körükler sürekli
Sen ki ya hep susmaktasın
Hayat mı seninkisi söylesene
İki arada bir derede kalmışsın
Yalanları gerçeğe
Gerçekleri yalanlara
Kardeş yaparak yaşamışsın
Çekilir dert mi seninkisi?
Yenik düştüm bir anda kabaran duygularıma
Ondandır çetrefilli olduğum
Bir oyundur, şakadır diye düşünmüştüm
Sıkılınca mızırım, kaçarım sanmıştım
Daldıkça derinlerin derinine
Kaybettikçe, anam yolumu
Eğer ki bir zincirin halkalarıysak
Korkmamamız gerekir kendimizden
Eğer ki bir zincirin halkaları ile bağlıysak bir birimize
Buna esaret demek ihanettir
Her bir halka gücümüze güç katıyorsa
Bizi bir birimize daha da bağlıyorsa
Eskiden bir Kral
Üç tane Veziri
Bir tanede itten rezili, olurdu
Vezir’leri ile masaya oturur, düşünürdü
Ara sırada Soytarısı ile eğlenip, gülüşürdü
Sonra, ortaya Kral’dan çok Kral’cılar çıktı
Adı Zeycan
Bana göre, heyecan
Yüreğim çırpınmaya başlar
Onu gördüğüm zaman
Bilmem yüreğim nasıl çıkar
Bu yangınlardan
Heyecanla bekledim
Gelişini
Kalbimi teselli ediyordum
“Az kaldı şimdi gelir” diyerek
Artarak devam ediyordu merakım
Git gide güçlenerek
Zeycan’ı gördüm düşümde
Hep hayrandım gülüşüne
Tut ellerimi bırakma, zeycan
Hayat senin kadar vermiyor bana heyecan
Bir akrepsin bir yelkovan
Bir koşansın peşimden bir koşturan
Gittin artık gelmez misin?
Yoksa sen erişilmez bir yerde misin?
Sen buralardan gittin gideli artık
Sular şimdi daha da bulanık
Gündüzlerimiz bile daha karanlık
Hadi çıkalım yolculuğa
Deseler
Hemen koşar gelirsin
Gideceğimiz yer serindir
Deseler
Aldırmaz öylece gelirsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!