Anlatacağım içimi
Kulaklarında şenlik
Anlatabilecek miyim kendimi
Kulaklar binlik onbinlik
ŞEHİR BE ŞEHİR
Dostum dedi gül ağaca bağladı
Şimdi kendi gezer şehir be şehir
Şiir dedi yüreğimi eyledi
Nasıl gezer tozar şehir be şehir
Şair Fuzuli Caddesindeyim
Kaldırımda hazan yaprakları
Bir tanesine gözüm ilişti
Vişne çürüğü sarı
Damar damar yolları
Ay gümüş gözyaşlarını yaydı
Karanlık dünyasına insanların
Ay niçin şahidi olaydı,
İnsanların saklandığı karanlıkların
Yıldızların parlamasında suçu yok
YORGUN SEVDALAR YENİLMEK İSTERLER KADERE
Mühlet verilmiş bir güneştir ısıtan
Ay basamak olur hayallerimin ulaşmalarına
Sen,ben günlerin bölüntülerinde körebe
Söbelendiğim zaman, veda ediyorumdur sana
YALNIZLIĞIMA BİR SES KATILDI ÇİÇEKLENEREK
Ses vermiyor yalnızlığım
Volkan patlamaları ve deprem sarsıntıları
Son yeşil dalda sulara gömülmüş
Sonları sevmiyorum
Tercümeye gerek olmasa bile
Zambak bakışları yüzde ararım
Gözlerim yüzüne konmasa bile
Şekil şekil seni özde ararım
Fırtına içimde yıllardır bitmez
Akşam karanlığına sevincimi gizliyorum
Sen görmeden yanaklarım renkleniyor
Nasıl koşabilirim pencereleri açıp
Bırak hayvan yanımda mutlu olsun
Bırak karanlığa gözlerinin karasını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!