Ertuğrul Koç Şiirleri - Şair Ertuğrul Koç

Gecenin sessiz bir vakti
Etrafımdaki ağaçların gölgesi
Suyun üstüne vurmuş
Denizde ki ıssız bir ada gibi

Karanlığa dalmışım aldırmadan

Yağmurlu gecelere benziyor gönlüm
Yelkensiz gemiler gibi denizlerdeyim
Sen yaşamana bak! Cıvıl cıvıl ömrün.
Ben yalnızlıklara terk edilmiş mahkumum.

Yıllarca bekledim o sedayı

Karanlıktayım...
Sessiz ürperişler var düşlerimde
Yıldızlarım kayıyor ümitlerimde
Sakin bir çığlık var yüreğimde
Durgunluk içinde fırtınalar var.

İndirdiğimde kuzuyu derede ki suya
Hayret ettim balığı tutan adama
Yardımdı niyetim suçum yoktu
Sürü karışmş hak vermeliydi babama.

Sabah işkenceydi sürü gütmek

bilmiyorum


Gönlümün derin vadilerinde akıyor hayatım,
Bir sel olup taşıyor bir çekilip sakinleşiyor.
Gözlerimin hayallerinde ki ufukları yaşıyorum,

Yavaş yavaş koydum yastığa başımı
Penceremden odama dolan ay ışığı
Ve derleştiğim gökteki yıldızlar
Birer birer gömüldü gecenin karanlığına.
kara bulutlar girdi aramıza
Ve yine yalnızım

Gün dokunduğunda göz bebeklerinin yakarışına,
ıslak bir yanak bırakır, dualardan dökülen ummmanına;
Ey hayal,ey perde! Tutkunun kör düğümde ki; bir aşk...
Uzakta kalan hasretlerin bağrında ulvilenişinde.

Kim söylemişti" Dönmeyecek sabahlara uyanıyorum;

Edalım,bahar gözlüm...
Sensiz hayaller bile kurulmuyor.Düşünceler senin ismin arasında kayboluyor.Şiirler hep sana yazılıyor.Gönül bağım. hasretim...Çevremdeki ağaçlar seni anlatıyor.Yeryüzüne düşen damla senin sesini arıyor.Öksüz yürek,gülmeyen sima,kalbi kırık bu can seni bekliyor...
Gülücüklerin güneş gibi saçılırken etrafına.kahkahaların tınılar kulaklarda.Güzelliğini anlatır açtığım her sayfa. Okuduğum her hikayede seni bulurum.Leyla,Zühre,Şirinmiş...Hepsi laftan ibaret,onları anlatanlar seni görmemiş.Bak şaire ne güzel söylemiş: Zülfün kaşlarının arasında
Cemalin çıkmaz ki hep aklımda
Sayıklarken ismini dudaklarımla
Çığ gibi büyüyordu sevgin bu canda.

Derleme dertlerin dedimse, aynalar ne olmuş!
Nakış nakış işlenen gergef beni anlatıyormuş.

Ağacın dokusunda hissettiği,kahrın ifadesi
Geçtiğinde bilinmezmiş hissiyatın sisli perdesi.

Nedir bilmediklerim şehr-i yare vasıl olup gafletine doymadığım
Nedir idrakinin fevkinde büyüyüpte hakikatine dokunamadığım...