Affetmek, unutmak değildir
Kahpe bir rüzgara savurmak,
İhaneti, yalanı, riyayı…
Ahmakça bir çocukluk, bir umut bel ki,
Yaban otundan gül büyütmek
Bir kılıf üstüne,
Kelimelerle Sevişmek
Kelimelerle sevişirdim her gece
Ve seni gizlerdim, o kelimelerin içine,
Koklardım saçlarını,
Akrostiş
Bir şiir yazayım dedim, adının baş harfleriyle
Önce senin, sonra alfabenin gazabını yedim
Ne yaptıysam nafile,
Ne seni, ne de “g” yi yumuşatabildim
Bir Sokak Ortasında Vurdular Aşkı
Bir sokak ortasında vurdular aşkı!
Elinde çiçekler vardı, gülüyordu,
Acımadılar, vurdular!
Bir çocuk karşı kaldırımda ağlıyordu.
Bir sevda öyküsü vardır, nev-i şahsına münhasır
Ve mücbir sebep sayılır, ondan sonraki her yalnızlık
Islanmış bir sokaktan geçerken, zaman
Kurumaya yüz tutmuş bir hatıraya can verir.
Derin bir nefes çekilir, ciğerlerden ta içeri
Gözler kapalı ve kilitlidir, ılık bir sonbahara
Bir adım uzaktayım kendimden,
Bir adım da senden
Çağırsan beni, gel desen
Geriye hiç bir şey kalmayacak benden
I
Güneş, yaşayana doğar
Zaman, kıymetini bilene değer katar
Aşk, yaşayabilene, güneşten zaman çalar
II
Çilingir Sofrası
Dolar kadehime azar azar ümitlerim
Ekşimsi, acı…
Çekmecede durur anılar,
Onlar en iyi mezem
Aşkı bin parçaya böldüm,
Her parçada bir bütündün sen.
Oysa benim, bir yüzüm bile yoktu,
Sen yokken.
Penceresiz bir oda, kanatsız bir kuş
Veyahut inişsiz bir yokuş.
Saklambaç
Bir güneşe baktım, bir de sana,
Fark yoktu aranızda,
Muzip bir çocuk gibi gülümsüyordunuz…
Ellerini ovuşturuyordu bahar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!