Her gece karanlıktır bu diyarda,
Ne güler bir yüz ne seven bir kalp,
Kırık kalplerin diyarıdır burası,
Sessiz, dağınık ve soğuk...
Zamanında baktığın sokak lambalarının,
Bugün yanmadığını gördüğün diyar...
Göremiyorum doktor hanım
Sokağın başında ağlayan çocuğun yanındakileri
Gitmek istiyorum yanına yolu göremiyorum
Sessizce bekliyor, sessizce ve titreyerek ağlıyor
Yardım etsene doktor ,
acı çekmekten korkar o çocuk
Severdim dünyayı dolu bir kitap rafında,
İçinde sıralanmış boy boy kitaplar olurdu,
Sayfları beyaz, sarı, tahta...
Tür tür yazılar olurdu kitaplığımda ,
Pek dolu severdim hayatı!
Doludizgin kaçıyorken korkularımdan, düşümde...
Betondan sağır duvarlar vardı göğe uzanan,
Bir bir yıkıldı üstüme, altında kaldım.
Merhametsiz duvarlar vardı, bir o kadar acımasız..
Gökle bir olmuş,yağıyor sanki yağmur gibi üstüme
Dolunaylı bir gece
Ne yazık ki bulutlar kapatmış ışığımı
Bir istek, belki bir umut
Çok değil ya bı fotoğraf
Bir gece bir de ay ışığı
Sayfalar boş
Sayfalar isyankar
Sayfalar beni yazmaktan aciz
Kalemin isyanı duyulur tepeden
Ve kelimeler bir bir intihar eder üstüme
Düşüyorum.
Hala penceremde o köpek sesleri
Ve kafamdaki uğultular hala orada
Cırcır böceklerinin kavgası
Ve baykuşun o bitap ağlaması
Hepsi olması gerektiği yerde
Esir kaldım bomboş sokaklardaki,
Köpek uğultularında.
Korkardım ya hani köpeklerden!
Kaçmıyorum artık.
Korkmadığımdan değil ha!
Onların gözlerinde bile,
Pencereden yağmur damlar,
Ağaclar soğuk ama yaş ağlar,
Bizim çocuk anlatmaya başlar...
Ne yardı bu sevda etmiş deli,
Semayı delmiş bu kalemin dili,
Güzel(e) bakmak sevap idi...
Adını duyunca,
Ellerim üşüyor,
Sızlanıyorum,
Seni arıyor gözlerim her yerde,
Bir acı saplanıyor yüreğime.
Hayallerimde kayboluyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!