Artık sana şiirler yazmak için ağlamıyorum
Hatta yazdığım kelimeler bir bir gözüme bakıyor
Şimdi okusam bunları
Ulan iki üç kelime yan yana gelmiş desem
Kelimeler bir bir intihar etse
Katı bir buz olacaksın kardeş!
İçin yanarken soğuk olacaksın
Belli etmeyeceksin yandığını
Soğuğunla korkutacaksın
Eline alanlar üşüyecek, sen erimeyeceksin!
Heves mi bu içimdekiler bilmem?
Sesini duyunca hızlanan kalbim mi bilmem?
Hissedemesem de dokunduğum fotoğrafların mı bilmem?
O ilk dansımız mı heyecanlandıran bilmem?
Sensizlik mi daha kötü ölüm mü bilmem?
Sana seslenince gelen huzur mu güldüren bilmem?
Çaresiz değilim!
Kaybolmuş bir çocuk gibiyim sadece,
Adımlarım yankılanıyor, o gecenin sessizliğinde.
Yardıma ihtiyacım var, biliyor o çevredekiler.
Ama kimse tutmuyor elimden, istemem!
Sevmem yardım alıp mahçup olmayı.
Gecenin ahını almış gibiyim
Durmadan çöküyor üstüme
Bakıyorum öyle dışarıya
Karanlığa, evine gidemeyen kuşa
Nedense ben birazcık o karanlıkta
Kendimden, içimden, ruhumdan bir parça buluyorum
Ne kadar güzel kayıyor kalemim kağıt üstünde
Anlamsızca çizgiler kelimeler ve resimler
Baktıkça hatırlıyorum seni
Kelimelerimde sen olmuş çizgilerimde
Resmin var hala elimde
Arada sırada açıp bakıyorum en derin renklerine
Gece olunca birbaşına kalır ya insan,
Varlığını sorgular, kendini tanır...
Karanlık geceye hapsolur bedeni,
Ve takip eder ruhu karanlık düşlerde,
Acımasızdır gerçekler...
Ayın ışığından öte,
Çocukça bir sevdanın
Çocukça bir aşığıyım
Saklambaç oynuyoruz
Ben saklıyorum seni
Yazdıklarımda saklıyorum mesela
Kalemimin içindeki mürekkepte
Çaresizce bekliyorum,
Bekliyorum kocaman hayallerime dar gelen balkonda,
Bir yıldız kaymasını umut ediyorum!
Umut etmeye umut ediyorum,
Seni unutmamak için sebep arıyorum kendimce,
Çocukça bir savaş!
Seni sevmek mi delilik?
Yoksa senden başkasını sevmek mi
Bilmem!
Dinlenir ruhum!
Gece demi gözlerinin nezdinde...
Sorma bana bir şey!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!