Tüketiyoruz su gibi ,
Kullanıyoruz bir ekmek gibi.
İnsanın, insana ümidi kalmıyor.
Herkes kaybetti en masum düşünceleriyle..
İnandığın yerden incinirsin,
Bir ömür boyu koşarsın da
Bazen bir adım daha atmak zor gelir,
Çaresizlik midir ilişen,
Susmuş, iki büklüm sözler,
Dünyadır bıktırır.
Aşktır usandırır.
Kaç asrın yorgunluğudur da bu,
Sarmaşıklarla bağlanmış ayaklarıma
Kendimden başka herkestim bugüne kadar
Gündüz sadece bir örtüdür,
Üzerini iyi örten saklar kederini,
Unutturur gibi olur her şeyi bir nebze,
Gecenin havaya hakim olduğu zamana kadardır, gündüzün hakimiyeti.
Gece düşününce karamsarlığın ağırlığını hissedersin omuzlarında,
Gözlerim, gözlerinle buluştuğu an,
Aşk kokar her yer,
Huzur dolar yüreğim.
Dünyanın en güzel manzarası çıkar ortaya,
Aşk bahçeme fidanlar dikilir.
Fidanlar gün geçtikçe büyür,
Hasret dilim de yara ,
Yüreğimde kördüğüm ip,
Dipsiz kuyuya düştüm,
Ne gören var ne duyan !
Ben sussam mısralarım konuşur,
Benimkisi uzun bir yolculuk,
Sana bir türlü varamayan.
Gözlerim hep gözlerinin kıyısında bekler,
Sen bundan habersizken.
Gözlerin bana bakmadığı zaman içimde ne kıyametler kopar,
Sen bunu farketmeden.
Rüzgar her zamankinden daha sert esiyor,
Yapraklar dalları terkedercesine düşüyor.
Savruluyor kurulan hayaller,
Bu güçlü esinti rüzgarın mı ?
Sahi sen yoktun uzaklardaydın,
Şiirler boyu bitmez yolculuğum,
Kalemim eşlik eder ne kadar mürekkep içinde kalsa da,
Ürperirdim onsuz bir şiir yazacağım zaman da,
Şimdi bir yanım büyük bir boşlukta.
Ne aramak ne bulmak ikisinden uzak bir köşedesin.
Kuş misali uçup, pencerene konasım var,
Pencerenin köşesinde günler, haftalar, aylar boyu kalasım var ,
Huzur veren sesinden şiirler dinleyesim var,
Mutluluk saçan simâna ömür boyu tutulmak var..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!