Erol Duran Şiirleri - Şair Erol Duran

desen ki ayrıldı senle yollarım
sarılır bırakmaz sana kollarım
seninle geçseydi keşke yıllarım
yüreğime dolan aşksın bir tanem

zirveye çıkardım sevdayı senle

Resmine bakınca yüreğim sızlar
Kış oldu sevdiğim hep bana yazlar
Düğün dernek olsa çalınsa sazlar
Bir yanım aşk ister bir yanım değil

Korkarım ben seni ziyan edeyim

Devamlı özümü arayıp durdum
Arada sırada bulduğum oldu

Ne irin var ne de kurt var yaramda
Değme tabip değme ciğerim dağlı
Peşinden götüren güç var haramda
Değme tabip değme ciğerim dağlı

Ufkum daralıyor selamı kesse

Gel gönül derdimi sana açayım
Bir sen varsın bir de ben varım işte
Bana kanat ver ki ben de uçayım
Baksana tek dostun ben varım işte

Benim derdim senin seninki benim

Gönül verdim otağıma çağırdım
Israr ettim; yüz çevirdin dönmedin
Seslenerek hep arkandan bağırdım
Israr ettim; yüz çevirdin dönmedin

Yenemedin içindeki boranı

Çelikten mukavim ortam sağlardım
Şiirle yaramı sarabilseydim
Kendimi yaşama sıkı bağlardım
Çekici örsünde yorabilseydim

İyiler kötüler çekmez nazımı

Dedim ki dinlemeden vicdanımın sesini
Şiirsel düşünmeden yok sayarak esini
Şöyle toparlayarak dertlerin cümlesini
Kalkıp kendi kendimi sorgulamak istedim

Özüme baktım hicran gönlüme baktım yara

Yandıkça yansın içim bırak acı çekeyim
Boz bulanık çağlayan bir hasret var içimde
Varsın aciz desinler gözyaşımı dökeyim
Boz bulanık çağlayan bir hasret var içimde

Zaman uçtu gitti yele karıştı
Tayfundan lodostan yardım istemem
Göz yaşlarım aktı sele karıştı
Dereden ırmaktan yardım istemem

Umudumu ördüm toprakla taşla