Erman Ulusoy Şiirleri - Şair Erman Ulusoy

Bir inat yüzünden,boşu boşuna
Geçirdik yılları,geri gelmez ki.
Bana çektirmek mi gider hoşuna?
Yanımda olmazsan,yüzüm gülmez ki.

Kör inattan,kimse fayda sağlamaz.

Bana niçin içiyorsun diye soruyorlar;
Onu unutmak için içiyorum,diyorum.
Evet,onu unutmak için içiyorum ya,
Unutmak ne kelime,bir türlü unutamıyorum.
Kadeh kadeh içtikçe,
İyice yaklaşıyorum ona.

Döktüğüm göz yaşımla
Taşlar yosun tutardı.
Nasıl dert verdin bana?
Kesilmiyor hiç ardı.

Dost bildim kadehleri

Gözlerimde hayâl kaldı;
Dilimde hep onun adı.
Aşk yarası yüreğimde;
Senelerdir kapanmadı.

Haber sordum dağdan,taştan;

Yıllar öncesi yaşanmış ve mazide kalmış bir aşkın,
İzleri hâlâ dip diri durmak da hatıralar da.
Bir zamanlar mutlu iki kalbîn şahidi olan hatıralar,
Şimdi ise, yalnız kalmış bir sevgiliye, dert ortağı olmaktalar.
Hangisine baksam, o güzel günlerin bir an/ı canlanmakta hafızamda
Ve de şimdi çok uzaklarda olan sevgilinin hayali,

Hayatımdan çıkardım,
Katmam artık dünyama.
Elimde olsa benim,
Sokmam bile rüyama.

Ben sensiz de mutluyum.

Gönlümde yaktığın aşk ateşini,
Geçen yıllar bile,söndüremedi.
Ne zor çile imiş,bu hasretliğin,
Ömrümü tüketti,sona ermedi.

Daha dünmüş gibi,her an karşımda,

Gözlerimden silindi,
Gecelerin uykusu.
Yüreğimi titretir,
Yalnızlığın duygusu.

Anlamıyor hâlimden,

Ne o eski neşem var,
Ne de kaldı eski tat.
Perişan etti yıllar,
Düşürdü beni bîtap.

Bitmeyecek sanırdım,

Nasıl hesap sorayım
Geçip giden yıllardan.
Neden yarattın tanrım
Eza çeken kullardan.

Tek günahkâr ben miyim?