ah, o güneşi bir tutabilsem ellerinden
saçlarını okşasam rüzgara nazır
dudaklarına bir buse kondursam ılık ılık
bir anlatabilsem
korkmasam diyorum her seferinde kendime özgürce yanaklarından akan yaşları silsem
sarılsam boynuna diyorum bende ağlasam
Karanlık şehirler tanıdım
Sana benzeyen
Yağmurlar tanıdım
Her çöle en aciz yerinde yağan
Sokak lambalarını tanıdım
Ürkek bakışların çırpınışlarında
Gözlerimize torbalar yerleşmişti kiloluk,
Her kavgam da yaşlandım,
Ellerim orak da, çekiçte,
Biz karanfiller ektik memlekete,
Yaşa biz den sonra da gönüller de diye.
Halkım haklı mücadelemizi anlayacaktır dedin,
Hissediyorum.....
sanki bekliyorsun beni,
ölüm oluyor tüm dügünlerin sana,
kalbinin kaybı çok kazancı yok hissediyorum.
.........
.................
ben orada olalı çok oldu,
ölümde benle birlikte gelmeliydi oysa,
ben solalı çok oldu,
güller, bülbülü aldatmadı bence,
evet orada olmalıydı ölüm,
yanlış bir yazının baş harfinde,
tüm yaralarım kanıyor bugün sana,
tüm çıplaklıklarım utangaç karşında,
gözlerim gözüne aşiyan da,
ellerim uzak kalıyor sana.
her gün biraz daha bitiyorum ben sana.
kıyıma vuran bir dalgasın belli,
dipsiz bir kuyunun dibindeyim,
yanımda iki sokum ekmek,
bir dilim peynir,
ve koca bir aşk var.
elimle tuttuğum her şey kopuyor,
tıpkı bu halat gibi,
karanfil kokan yollarım,
mor menekşeli aşk bahçelerim,
sevdiklerim,
hoşçakalın!
benden kalan helal ola,
sizden kalanı helal eyleyin.
hangi aşk bizimdi ki biz sevmedik?
hangi aşk bizimdi de biz sevilmedik?
hiç başlamadan bitmiş bir rüyanın toz bulutundan sıyrılmadan,
hangi rüya bizimdi de biz izlemedik?
sevip, terk edilen,
sonra kaderimdir deyip, kabullenip dönüp giden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!