Erman İlkay Şiirleri - Şair Erman İlkay

Bir gece yarısı
kaybettim kendimi!
hangi gece o gece?
Ve dilimdeki o söz, hangi söz? kime!
usandım artık sürüklenmekten,
kepaze dünya'da,

durgun dururken ben bana karşı
gördüğüm her hayale aldanmaya çalışırken
ve kendime olan kızgınlığımla kızışırken
birden uyanı verdim
kan ter içindeydim
susamıştım

Ne acıdır bu ey yalancı bahar,
Ağlatan senin havanmı yoksa özgür kuşlarınmı?
Ne ben senden aldım tat,
Ne sen verdin bir rahat,
Ne acıdır bu kahpe bahar,
Ne gündüzün ışık saçtı çehreme,

İşte geldiler
Hoş geldiler
Fakat bir terslik var bu gün
Elleri dolu dolu
Gözlerinde inceden bir hainlik
Adımları titrek

bir gün unutulmaksa sevmek,
yalnızlıksa,
kör bir kurşunun, görünen hedefiyse duygularım,
orada dur!
ben o aşkın kahramanıyım,
yenilmem sana,

Adım Erman,
Soyadım ne bilmiyorum!
yaşım 23,
ömrüm ne kadar bilmiyorum!
insanları çok seviyorum,
seviliyormuyum bilmiyorum...

sen bilmezmisin nasıl geldiysen öylece gitmesini?
koşar adımlarını iyi tanırdı kaldırımlar
bu gün öylece kaldın yanımda
hayrola! ..
seviyormusun yoksa beni?
kandırma kendini

bİZİM SAHTE SEVGİLERE SÖYLENECEK SÖZÜMÜZ KALMADI! ..
sÖZLERİ SUSTURDUK ARTIK DİLLER DE!
kONUŞACAK BİR KAÇ ŞEY KALDIYSA,
bU AŞKA,
iNANMA O DA YALANDIR,
kANMA.

en güzeli olsa gerek mücadelemizin özgürlügü,
elleri kan olanda, kollar kelepçeli, prangalar ayaklarda,
soguk zindanlar sonunda gördügümüz en güzeli olsa gerek bu doğan güneş,
Dersim dağlarından kalkan umut çığlıkları ulaşınca Ankara'ya en güzeli olsa gerek türkümüz,
umudumuz yare değince en güzeli olsa gerek aşk.
ölüm orucunda ölen olsa gerek en mutlumuz,

İlgili aramalar: müzik - gülseren_sebepsİz -   gülseren -   sebepsiz -   ilk -   bestem! ! !