Erman İlkay Şiirleri - Şair Erman İlkay

Biten her şey yeniden başlatıyor seni,
Kopan her yaprak cebimde saklı,
Yırtık çorabımı saklayan ayakkabım gibi.
Her şey bitiyor yavaş, yavaş,
Aşkı yaşıyorum ben de dört iklim.
Senle her şey güzel di,

ARTIK ZOR GELSEDE KELİMELERİ SÖYLEMEK.....KONUŞMAK BU KADAR KAHPECE DÜĞÜMLENMİŞKEN BOĞAZIMA İLMİK İLMİK SANA SON BİR KAÇ SÖZ SÖYLEYECEĞİM, ÖLEREK....ben küçücük Dünya'mda kocaman çığlıklarla sevdim seni. tıpkı bir annenin yavrusuna duydugu sevgi gibi. ben seni bir mahpusun güneş'e hasretligi gibi sevdim. bir sürgünün topragına duydugu özlem gibi. yaşamak sevdayı getirir, koynunda kocaman bir nefretin kızıl oklarıyla ve namus belasına düşülür, ekmek kavgasına sonra, koşarak yanına gidersin özlersin sevmişsindir çünkü, ama itilirsin çelme takılır ayagına...... ölmek garip bir duygudur, sevmek kadar olmasada... inadına vazgeçilmeyen heveslerin, toz penbe hayallerin bir gün gelip yok olacagını düşünemden yaşamak, ölmekten daha acımasızdır elbette.. sevmek bizim bildigimiz sevmek degildir babamızın anlattıgına göre... ona göre sevmek; topragın içinde beslediği tohuma olan aşkta gizli, annenin karnında taşıdıgı kanlı bebede, ona göre sevmek; işkencelerde ve fedakarlıkta gizliydi. yani bizim bildigimiz aşktan çok başka bi yerde... şimdi aklıma her düştügünde içimde kocaman bir çığlık kopacak, ama ben susacagım, o an aklıma düşecek ölüm, ne garip bi duygudur ki annem gelecek aklıma, sonra babam ve sonra kardeşlerim, ölümü özleyecegim....ama ölmeyecegim... öyle bir sevmek ki bize öğretilen sen bunu anlayamazsın... sen cafcaflı otomobillerin, fiyakalı gömleklerin,lüks mekanlarda edilen kahvaltının ve aslında bir hiç olan o kağıt parçasının esaretinde yaşarsın sevgiyi... korkarım sevgili o pembe toz bulutları dagıldıgında kimseyi bulamayacaksın yanında....ve korkarım sevgili benden daha rezilce öleceksin gün agardıgında.......


20.03.2009

Ela gözlerinde hayatın yaşanılası her şeyi vardı
Şimdi nasıl bırakırım seni
Tüm güllerden yüce belledim bedenini
Kardelenden masum yüzünü
Şimdi nasıl bırakırım seni

ne acıdırki sende geldin bu dünya'ya
ne acıdır sende tattın ilk tokadı
doktor vurdumu kıçına ilk tokadı ağlıdın sende
ağlattılar bebeğim seni
ne anan kıyabilir belki ne baban sana
ama hiç tanımadığın adam vurdu sana

Bir gidişin vardı dün arkana bakmadan,
gelirim dedin ya koşar adım kaçarken,
Yalan! .......
Bir bakışsın vardı ya perde arkasından
gözlerinden akan damlalar yalan!
........

Şimdi hatırlayamadım,
Galiba bir kış sabahıydı,
Biz cam kenarı aşıkları,
Gökyüzüne vurulmuştuk sarmaş dolaş.
Ara sıra dudaklarımız birleşiyordu,
Soğuk iklimler değişiyordu, bir saniyede,

1....
yıllar sonra bir düşten uyandım
düş çoktan ben olmuştum çok geç anladım
saçım sakalım bir birinde
elim yüzüm kan ter içinde
kendimi kaybetmiş virane biçim de

Ne canımız, ne kanımız satılık değil!
Elleri nasırlı ekmekçinin bayramı,
Kanla susturdular bizi,
Yılda bir gün meydan istedik,
acımadan vurdular bize.
Susmadık çığlık çığlık büyüdük.

hafızamı kurcaladım aşka dair,
geçmişimi sorguladım yine,
sisli yamaçların eteklerine bakındım,
yırtık resimlere, solgun mektuplara bakındım,
sen çıktın karşıma,
üşümüştüm, yorgundum.

Leylek'ler getirdi beni
Nefesi onlardan almışım demek.
Aşkı o öğretti bana,
Yaşama sevincimi ben ondan aldım galiba.
her şey onlardan ibaretti bir ara,
somurtgandım çogu zaman hayata,