Erkan Altay Şiirleri - Şair Erkan Altay

Şüphesiz gözlerin aşkın eşiğidir
Ve içeri girilince suda yüzer nilüfer çiçekleri
parmakların dokunur derin anılara
Bir nehir taşır yüzünü ıslak bir sevdanın günahına
Kendi hücresin de ölürken şair
Ay yükselir her seviştiğinde de

Ben sana öyle sarhoştum ki
ayılamazdım
gözlerin de ki efsunla
bütün varlık susar
Issız bir çöl kederinden ağlar
Ve dudaklarından dökülür canıma

Gökyüzü maviden soluk
Kuşlar uçmaktan yorgun
Hayalim buruk bir rüya
Sen soğuk seherlerin
Doğmayacak umudu

Kim bilir sevgilim
dünya'nın en güzel boğazı
senin sırtındadır
dibi görünen deniz
akıp gidiyordur

Dökülmüş bir yaprağın
kalp atışlarında bulur ayrılık
Beni görmezden gelmen
yaralıyor artık gökyüzünde ki
bütün kuşları

Bir yarım ada
Gibi kala kaldım
Ne kopa biliyorum
Ne de bir bütünün
Parçasıyım

Buram buram sen
Kokan tarihi bir
Yarım adayım
Bütün çıkmazlarımda
Senin adın

Usul usul yürür
Bir çingene
Cam kırıklarıyla
Gülümser durur
Ve bilinir ki
Yeryüzünün dokusunu

Gözyaşlarının
Teline konmuş
Hüzün yeşili
Bir kuş
Mart yada nisan
Günleri

Yeterince sevmek seni
Hışır hışır savrulan
Kir çiçekleri
Çocuklar gibi
Kuşlar suskun
Dinliyoruz gözlerini