Erhan Tığlı 2 Şiirleri - Şair Erhan Tığlı 2

DOSTLUK ve AŞK...
Dostlukla aşk yolda karşılaştılar. Aşk takmış takıştırmış, süslenmiş, iki dirhem bir çekirdek olmuştu. Dostluk ise sade ve duruydu, doğaldı. Aşk gururla giderken şöyle bir baktı dostluğa: “Hayrola, nereye gidiyorsun böyle?” diye sordu.
Bu küçümseyen, tepeden bakan bakışa güldü geçti dostluk:
“İnsanları teselli etmeye, avutmaya gidiyorum” dedi.
Aşk dudak bükerek konuştu:
“Ben hiçbir insanın yanına gitmem. Onlar benim yanıma gelirler. Kendilerine pek yüz vermesem bile muhakkak arar sorarlar, bensiz yapamazlar. Sen de öyle yap, kendini naza çek. O zaman değerin artar, benim gibi el üstünde tutulursun, baş üstünde gezersin.”

Artık bir şey anlatmıyor
Sevgililere mehtap
Viski, şampanya eşlik ediyor çiftlere
Atıldığı köşede boynu bükük duruyor
Âşıkların en eski içkisi şarap
Samanlık seyran olmuyor

Aşk Ve Sevgi
Aşk bir bedende iki ruh
dostluk iki bedende bir ruhtur
Joseph Roux
Aşk inanmanın şiiridir
Aşk bir sütlü kahvedir

Aşk gönül yakamozu
benliğimizin közüdür
Yaşamanın özü
erdemin özverinin
sevgiyle bakan gözüdür
Dost bahçesinde açan

YARA BANDI
Derdine derman bulamasam da
Hiç olmazsa yara bandın olurum
Zorla giydirilen kara geceyi
Dost ışıklarımla doldururum
Solmasın kurumasın diye

Sevmek günah dediler
aşkı yasak ettiler
yare giden yollara
mayın döşediler
ama aşk ateşini
asla söndüremediler

Aşk yaşlanmaz;
Ben, sen değil, biz dersek.
Sevmek yürümektir sevdiğiyle
El ele, göz göze, gönül gönüle
Sevmek hiç eskimemektir

AŞKIN YURDUMDUR
Gözlerin İstanbul senin
kaşların Ankaram
dudakların İzmir
gönlümü aşkdeniz eder
yakamozlu sözlerin

AŞK ZENGİNLİĞİ
aşkla kurtulur gönlüm yoksulluktan
aşkla engindir
ufkum denizim
umudum özlemimdir aşk
onunla koşarım mutluluğa

ATATÜRK’ÜN ÖĞRETMENİ
Katlandı her güçlüğe öğretme aşkıyla
Kar kış demedi, rüzgâr, çamur etkilemedi
Yürüdü taşlı dikenli yollarda of demeden
İleriye hep ileriye gitmekti amacı
Çevirdi yüzünü doğruya iyiye güzele