Erhan Tığlı 2 Şiirleri - Şair Erhan Tığlı 2

YARA BANDI
Derdine derman bulamasam da
Hiç olmazsa yara bandın olurum
Zorla giydirilen kara geceyi
Dost ışıklarımla doldururum
Solmasın kurumasın diye

Sevmek günah dediler
aşkı yasak ettiler
yare giden yollara
mayın döşediler
ama aşk ateşini
asla söndüremediler

Aşk yaşlanmaz;
Ben, sen değil, biz dersek.
Sevmek yürümektir sevdiğiyle
El ele, göz göze, gönül gönüle
Sevmek hiç eskimemektir

AŞKIN YURDUMDUR
Gözlerin İstanbul senin
kaşların Ankaram
dudakların İzmir
gönlümü aşkdeniz eder
yakamozlu sözlerin

AŞK ZENGİNLİĞİ
aşkla kurtulur gönlüm yoksulluktan
aşkla engindir
ufkum denizim
umudum özlemimdir aşk
onunla koşarım mutluluğa

ATATÜRK’ÜN ÖĞRETMENİ
Katlandı her güçlüğe öğretme aşkıyla
Kar kış demedi, rüzgâr, çamur etkilemedi
Yürüdü taşlı dikenli yollarda of demeden
İleriye hep ileriye gitmekti amacı
Çevirdi yüzünü doğruya iyiye güzele

Güzelliğin sesiyle
gönlümde esiyor bahar yeli
dalıyorum martı uçuşlu bir denize
yakamoz gözlerin büyüsüyle
içimde u-yanan umut renkli bir arzu
eritiyor içimdeki karı buzu

paraya tapanlar
cinsel isteği aşk
çarpık kentleşmeyi
uygarlık sanıyor
işte bu yüzden
sevgi ve dostlukla insanlık

AYARIM
Vazoma gül koyarım
Sana benzeyen güle
Gözüm gibi bakarım
Sensin ekmeğim aşım
Yeşeren yirmi yaşım

AYDIN’A SESLENİŞ
Aydın: Çiçekler açtırır senden gelen günaydın
Aydın: Oturturdum seni başköşeye, misafirim olaydın
Aydın: Ne olur hep yanında kalaydın da karanlıktan korkmasaydım
Aydın: Daha da güzelleşirdin, doğanı, doğallığını korusaydın
Aydın: Zor olurdu çağdaş uygarlığa ulaşmamız, yolumuzu sen aydınlatmasaydın