İLK AŞK ÜNYE
Aşıklar kıskanır bana duyulan aşkı
İflah olmaz aşıkların ilk aşkı benim
Her aşık kendine benzetir sevdiğini
Benden önceki seni yok eden o efsun benim
Tabipler bilmez benim açtığım yarayı,çaba beyhude
İNSANLAR
Kimi insanlar vardır;
Dışı da ikidir, içi de ikidir
Toplasan da dört eder çarpsan da
Kimi insanlar vardır;
Dışı dörttür, içi ikidir
KAZURAT YİYEN CANLILAR
Tam da başınıza düşmüş, iblise niyet attığım taşlar
Âlem-i Cihanın gecesini sardı kirli ulumalar
Beyhude bağırırsınız, sizi duymaz inanmış kulaklar
Size binmek bile bize yasak, kazurat yiyen canlılar
KIŞ GELİYOR
Ahmet Beyin sırtında bir delik mintanına
Mehmet Ağanın ceketine, paltosuna, kaşkoluna
Kış geliyor
Ahmet Beyin akan damına
KÖR
Onun bildiği kadar
Kimseler bilmez denizin rengini
Ve gökyüzünün ne denli ulaşılmaz olduğunu
Kimseler bilmez mekanda güneşi, ayı ve yıldızları
MEKÂN
Dört duvar,
Her yerde aynı dört duvar…
Penceremin pervazından
Her yerde aynı gökyüzü
Aynı yıldızlar
MELİHA HANIM TEYZE
Eskiden,
Küçük güzel bir ev vardı burada;
Bahçesinde muşmula ağaçları,
Küçük bir sarnıç
Ve bahçe duvarlarından sarkan;
MİHENKTAŞI
Biraz nefesti
Biraz sevgi yaşamamız
Konuştuğumuz sözden
Bölüştüğümüz gönülden gayrı
Geriye ne kaldı
ÖLÜM
Çıktı gözlerimden uyku, oldum geceye misafir
Ne yıldızlar var ne de mehtap, gecenin rengi zifir
Ağaçlar secde etmiş, yaprakların dilinde zikir
Sanki karanlık gecede nur var, gün ışığında kir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!