İçimde kaynıyor karanlığın tortusu
ben ki dipsiz kuyularda yonttum kendimi
ele veriyor yitirilmiş düş gibi
elimde olmayanlar
kaç yıl bekledim gönül kapında
bir gün olsun içeri buyur demedin
ben seni severken çılgıncasına
sen bana merhaba bile demedin
yok saydın bana ait ne varsa
Üstümüze saldılar en karanlık geceleri
oysa biz aydınlığı ne çok sevmiştik
kuyuya atılmadım köle pazarında satılmadım
ne bir hünerim var ne de yüceyim
serseriyim işte sokak ortasında
kimse önemsemez varlığımı
neymiş tüttürmüşüm birşeyler
dünyanın en güzel
şiirleriri saklı
Kim bilir hangi kalbin derinliğinde
çıkmaya hazır bekliyor
bir ahenk uğruna
satıyor kendini
hava kararınca giderim
buralardan
İçerim azmak başında
ağaç altında
hafiften bir rüzgar eser
bir hayalim var benim
pembe, kırmızı, beyaz renklerim var
üşüdüğümde eldivenim, paltom, atkım
eskimişde olsa pabuçlarım var
her yerde kar var
her yerde kar
şahlansın kırbaçlar, hışlasın atlar
çekilsin yaylar, atılsın oklar
dağların, ovaların şanı bizimdir
bayrak elimizde, sembol kurt başı
yürürken yanımızda kurtlar dolaşır
uğultu tepeydi gidip vardığım
bir benmiyim hiç bir şey bilmeyen
herkesin her şeyi bildiği yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!