Neşesiz günlerimin sen neşesi olmuştun,
Bahar havası gibi içerime dolmuştun.
Şimdi o yıllar geçti, sen uzakta, ben ayrı,
O eski günlerimiz artık mazide kaldı.
Gülüşlerin arkasında bazan ızdırap saklıdır,
Tebessümün yüreğinde oysaki acı kamçıdır.
Mutluluğun ifadesi değildir bütün gülüşler,
Nefret uyandırır çoğu, söylenmez bütün küsüşler.
Gün doğdu üstümüze
Mevla'ya şükür olsun;
Aşkını muhabbetle,
Bir gönlümüze koysun.
Gün gelir devran döner,
Zamanında hep işler yapılırdı ilimle,
Şimdilerde zanaat halloluyor filimle.
Ahval de bulamazsın, dil de kaldı dürüstlük,
Mertliği bırakınca biz bu hallere düştük.
Sıva kollarını, kalma çaresiz,
Dünya ya gelip de yoktur yarasız,
Benliği kuvvetli, cüzdan parasız,
Dünyayı geçiren yoktur çilesiz.
Kapılma, bencildir dünyanın aşkı,
Yelken açtım gidiyorum,
Var ecelim bekler beni;
Azrail'le tokalaşır,
Soldurur o bu gül teni.
Tırmandım yokuşu, dağı,
Kız evlat babasına her vakit,
-Aklım sende, ses et bana geleyim;
Yeter ki seni rahat bileyim!
Ana hakkı, baba hakkı,
Hizmetiniz göreyim!
Ceddine küfreder, nece bakarsın,
Yırtarsın elbisen, yama yamarsın,
Çağdaşlıktır deyip zina yaparsın;
Yabancıyla bir raks; çağdaşlık bu mu?
Nede kaba imiş dedende sarık,
Medine'ye, Medineye,
Resülullah Medine'ye;
Koy muhabbeti yarabbi,
Bir aşk yandır bu sineye.
Medine'nin gülü dosttan.
Ardına gücün varsa? Anla ki yıkılmazsın!
Eğer dayın yok ise? Uğraşma yapılmazsın!
Cebin sıcak değilse düşsen de bakılmazsın!
Adam sayılıp toplum içine alınmazsın!
Hor bakılır garibin daima suratına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!