Yarım kalan şu ömründe
Yaşadığın aşkın hakkını veremesende
Biliyorum ki
Sensiz geçen günlerin acısını çekiyor
Geride bıraktığın yaşanmışlıkların
Revamıydı bu sonunu bilmediğin hüzünlere
Bazı kelimeler vardır, savrukça
Ağızdan çıktığı gibi yalın söylenir
Acımasızca ve bir o kadarda yıkıcı
Bazı kelimeler vardır, hoyratça
Hep onun için yazıldı sanılır ve rahatça söylenir
Bazı kelimeler vardır sevecen
Dalsam da Unutsam da bir ağır sızı hatırlatıyor ya seni bana
Öylesine soruyorum kendime inat.
İşte tam buramda ağır aksak özleminin acısı var
Hasretim sol yanımda sinsi bir tuzak
Yolumun sonunda garip bir his var, anlasan böyle aslında
Ve hesap soracak şehrin yalnızlığı sensizliğin her anını
Akşam üstüne gelirken bulutlarla birlik olup
Sis pus ve bir o kadarda sıkıcı üstünde
Bir türlü haykıramaz bunca sessizlik
Birde avuçlarında yorgunluğun son randesi
Tutamazsın elinden acır için
Bitsin uyansın dersin
Düşünmüyorum eskisi gibi yaşanmamışlıklarımızı,
Zor oldu unuttum belkide,
Ama ben en çok yaşanmamışlıklarımızı özlüyorum...
Hep eskiden yaptığım gibi umutlarımın içinde hayal dağlarında.
Ümitlerimi yeşertiyorum...
Ama nadirde olsa anımsadığım günlerden insanları görüyorum,
Benim senle olan kavgamdan kime ne
Sende bilirsin benim için hayatım kendi halinde
Dili olsa da söylese abu hayat,
Uyandım ve ömrümün geri kalan ilk günümde
Senden kalan kalan Dört duvar penceresinin gölgesinde
Uçsuz bucaksız sessizliğinden gücünü aldığım bu sefer
Bir dağ yarılıyor karşımda
Umutlarım tekrar açıyor ümit filizlerini
Yeşeren dallar gibi bahara yakın kışın ortasında
Birden karşımda sen
O ufacık zaman döngüsünde
Kaçmasın diye avuçlarımdan böğrümde tutuyorum sımsıkı
Gurbet sokakları sefaletidir gençliğin
Hep çocuktur yalanda olsa herkes
Nedense her yalnızlığımızda kandırırız onu
Sevdiklerimizi yitirince umut olur adı
İçindeki nefretle büyüdükçe yeşertiriz onları
Kimseden habersiz aynı anlarda anarız
Yakarıştı sessizliğin dimdik duran geçmişime
Ne bileyim sormadım bildiğini bile bile
Ya ölümdü yalnızlığın yada gerçekten yalnızdım
Zamana inat direnemedim yada elimdeki gücü hissedemedim
Belkide elinden oyuncağı alınmış çocuk gibiydim
Kim bilir karabatak rüyada gelmişti üstüme
Ey benim umudumla umutsuzluğumun çaresizliği
Son dokunuşum yalnızlığımın sevimsizliği
İçimi burkan sıcaklığında saklanmazlardı
Son sözler bakışlardaki fırtınalar misali
Gözler yalandan kaçar, umutlara savrulur
Yıllar sonra kurcalansa anılar yaşanmamışlıkları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!