Sana bakmak ne eşsiz bir umman öyle,
Gözlerinin emzirdiği bir aç çocuğum,
Şu koşturmacalar ve kalabalıklar,
Sanadır bu sessiz yolculuğum.
Korku her an bekler yürekte,
İman zayıfsa korku kâvidir,
İmansız sineler zati ürkekte,
İnanan adam da korku ne haldir.
Sen gülünce doğar gün, ağlayınca karanlık,
Gece devşirir güne gülüşünle bir anlık,
Isıtırsın bilmeden, bilmezsin üşütürsün,
Dünya için şems neyse benim için sen osun,
Sevmek,
Sahi,
Neden yetmez insana,
Dokunmak neden ister,
Bir gülü koklamak yetmez,
Koparmak neden ister,
Uzaklar hiç bu kadar yakın değildi,
Mesafeler eridi hudutlar çiğnenince,
Bir güzel bir adama sanki gökten eğildi,
Adam sevmek cüretini gösterdi sevilince.
İçimde sana doğru bir nehir çağlar,
İçimin çiçekleri sana dönüktür,
Bir kaşın bir kirpiğin cihanı ağar,
Sensizlik ihtimali ne büyük yüktür.
Geçip gitsin isterken durdurmak mı zamanı,
Tekrar tekrar düşünüp sevinmek mi bir ânı,
Nice gülücükleri bir gareze satmak mı,
Tek bir kez gülsün diye garezi yutkunmak mı,
Gülen yüzün gölgesinde saklanan kahır,
Dillere gelmez olan bu nasıl bir sır,
Gönüle düşen ateş kime münhasır,
Sevmek dahi girtlakta böyle bir asır.
Bir fısıltı inceden çarpar kulağa,
Nice haykırışlar kursakta kalır,
Özgür bir akılla bakın toprağa,
Lisan-ı hâl ile çok şey anlatır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!