Yağmur dövüyor gibi toprağı,
Usul usul avutarak,
Bir niyet fikirlere ağı,
Örüyor,
Gece gibi kapanarak.
Geç de olsa anladım,
Sesindeki o tizi,
Yüzündeki o giti,
Kalbindeki şehveti,
Artık anladım seni,
Dilinin sancısını,
Bu yağmur su üstünde haylaz bir çocuk,
Kîninden boşalan bir siyah bulut,
Bu yağmurda ıslanan küçük yavrucuk,
Düşen her damlada bir parça umut.
Bu yağmur kınında saklanan hançer,
Her an arkasında saklısın düşüncenin,
Kanlı bıçaklı fikrin o hal bilmez gülcenin,
Damarlardan çekilen dikenli bir sancının,
Adı sen oldun artık gaipteki yabancının.
Gök yüzüne kanat çırpan güvercin,
Bir ağacın dalında saklanan yaprak,
Bir pencere başında günü seyreden adam,
O adamın aklında tüm bunlara denk kadın.
Sevinçlerimizde saklı yalnızlıklar,
Bir adam kendi kalabalığında,
Bir başına,
Boydan kaybeden kadın,
Ve içine bir yol,
Saklı yakuttan adın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!