Ben yalnız adam.
Kaptırmışım kendimi sevdalara.
Sokaklar benim sevgilim.
Karanlık sokaklarda saklı gerçeğim.
Gizlemişim günışığının yalanlarını.
Suç ortağım olmuş sokak lambası.
Bir yağmur tanesi,
Bir parça deniz,
Gökteki yıldız ya da sen.
Ne kadar uzaksınız benden.
Islak sokaklar gibiyim bu akşam.
Nefret ettiğim rüzgarlar esiyor.
Sevda nedir, aşk nedir?
Ben neyim, bilmem ki kimim.
Bildiğim tek şey onun ateşidir.
Yanıp tutuşan bir divaneyim.
Ben yanmasam o incinir.
O yakmasa ben tükenirim.
Orda biri var, biliyorum.
Günleri sayıyor belki benim gibi,
Bir kavuşmanın hayaliyle.
Orda biri var, biliyorum.
Yıldızları seyrederken gördüm güzelliğini,
Akşam rüzgarının dokunuşunda hissettim tenini.
Gülden güzeldi gül yüzleri
Güze dönmüş gülşen gülüşleri
Gülzâr içinde gülmek eskidenmiş
Şimdi ağlamak vakti gelmiş
Sarkıyor geceye saatin sarkacı
Sarıp sarmalamış güz yaprakları toprağı
Kızgın frtınalar kopuyor başımda,
İri taneler düşüyor her yanıma.
Yolcuyum iki kapı arasında.
Nedendir çekilen bunca çile?
Yaşamakmış, dünyada çekilmez çile.
Öyle tatlı gülümseme
Ama gitme de
Öyle bakma
Ama orda kal
Gözlerini kapatma
Ama öyle güzel de bakma
Ben sessizce ağlayan bir çocuğum
Ağlayışımda saklı başımdaki sarhoşluğum
Sevmeye açılır yelkenlerim, ağlarım.
Her sevgilinin ardından hep ben ağlarım.
Aksiyimdir, yine de asılırım küreklere.
Ağrısa da kalbim, gülse de.
Nerdesin?
Bir yıldızın ardına saklanmış olsaydın bile,
Gülüşün seni ele verirdi.
Ellerinin değdiği yerlerde açan çiçekler,
Yokluğunda boynu bükük ve yetimler.
Gülüşün seni ele verirdi,
Yalan dünya, rahat bırak beni.
Nerden bilirdim beni sevmeyeceğini.
Kimse sormadı ki dünyaya gelirken.
Kaza kurşunu misali benimkisi.
Kendinizi avutun yalanlarınızla.
Beni yalnız, yalansız bırakın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!