Gül dalına konmuş, bülbül misali,
Öttüm garip garip, hiç sevmediler.
Çöllerde gezerim, kara sevdalı,
Gönüllere girdim, hiç bilmediler.
Sevdamı sattım, baharda yazda,
Bir Goncagül açtı dağlarda…
El değmeğe kıyamam.
Esme rüzgar,
Yaprakları dayanmaz
Hasret gider doyamam.
…………………..
Bir goncagül açtı, narin mi narin
Mevsimsiz açan gül, nedir bu halin
Kar, fırtına, tipi, Seni üşütür
Solarsın bir anda, bülbül üzülür.
Gönüllerde gonca, elde çiçeksin
Titredi kalp çığlığın
Saçıldı yıldız yıldız
Bu bir gönül sızısı
Üzülme sen güzel kız
…Hüzün vurmuş yüzüne
…Sitem konmuş sözüne
Hüzün vurmuş yüzüne
Sitem konmuş sözüne
Yaşlar dolmuş gözüne
Ağlama ne olursun
Sen bir Ferdi Tayfursun
Bir yanın Avrupada,
Bir yanınla Asyadasın,
Güzelce bir coğrafyada,
Dört mevsimi yaşarsın.
Selimiye, Sultanahmet,
Kıvrım kıvrım sakaryasın,
Zaman hızla geçti
Gemiler yanaştı rıhtıma.
Ellerde, demet demet çiçekler
Kıyıda birileri, birilerini bekler
Umutlar tükeniverdi aniden
İnen son yolcuyla beraber.
Sen giderken yanında
Benide alıp gittin
Duygularım kayboldu
Onuda çalıp gittin
…geri getir diyemem
…kalsın benden hatıra
GÖNLÜMÜN TELLERİNDEN
AKIVERİR NOTALAR
SANA OLAN AŞKIMI
ŞARKILARDA GİZLEDİM
…DO SESİ VURGUN YEDİ
Hani;
Sözlerine ne oldu,
Nasıl kararlaştırmıştık seninle.
Sararan
Yapraklar gibi soldu,
Mutluluğumuz bundan böyle…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!