Dört mevsimin her birinde
Özler oldum sevdiğimi
Kurudum ben güzlerinde
Efkâr sardı benliğimi
Baharlarda coştum aşka
Yağmurlardan özlem içtim
Karşılaştık, yıllar sonra, hüzünlü aşk, sokağında
Bende bir kız, onda oğlan, adları da, tolga, nalan
Gönüllerden, akıp gitmiş, vefasız o, yıllar yalan
Bakıverdim, gözlerine, kor alevmiş, bizde yanan
Bir zamanlar, bir aşk vardı, öyle tutkun, öyle içli
Ilık bir ilkbahardı
Sana gönül bağladım
Yanında olmak için
Durmaksızın ağladım
Sen ne zalim bir şeydin
DEMİRKOL LEYLA
Annem gibi yakındın, severdin öyle bizi
Sevgimiz katre katre, severdik biz de sizi
Böyle yetiştirdiler, büyükler hepimizi
Ayrı gayrı saymadık, birlikte kendimizi
Bir sevda türküsüdür, benim üniversitem
Öyle bağlanmışım ki, gel dense de gelemem
Engelleri tanımam, büyüktür benim ilkem
Meltemler eser burda, sevgiyle dolu sinem.
Fakülte, Yüksekokul, Enstitü, dört bir yanım
Sen yoksun, ruhuma, güneş doğmuyor
Küstüm çiçekleri, bizi söylesin
Ne kadar çağırsam, o yâr gelmiyor
Özlemler neylesin, gönül neylesin
El ele tutuşmuş, aşıklar gördüm
Gurbette sürgünüm, içimde özlem
Dayanırım sensiz, geçen günlere
Her gün hayalinle, yaşar dururum
Dermanım kalmadı, sevda çiçegim.
Tutuşmuş el ele, aşıklar gördüm
Benim Köyüm başkadır, toprağına kurbanım
İnsanları sevdamdır, hep de sever sayarım
Yiyip içip kaldığım, öldüğümde mezarım
Köyüm insanlarına, şiir’ler yazacağım
Gurbette kalınca insan, özlemini çekermiş
(Mahmut Ağa-Bağcı Ailesi)
MAHMUT AĞA
Uyan gör Mahmut ağa, evlatların sepilmiş
Bak Cemal sizi özler, Döndü ana nerdeymiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!