Erdal Açıkgöz Şiirleri - Şair Erdal Açıkgöz

Karanlıklar yaşadım ben yıllarca
Durmadan ağlatıldım acımasızca
Ne beklediğim güneş doğdu dünyama
Ne düşlediğim sevgili girdi rüyama
İşte ben her zaman böyle gama
Alıştım artık gözlerim ağlama

Bu son vedam gözlerine
Bu son bakışım yüzüne
Bırakıyorum seni kendi haline
İşte göç ediyorum yüreğinden

Oysa yıllarca seni bekledim

Afrikadan


Çoğu zaman izliyoruz televizyonlardan
Duyuyoruz haberlerden, radyolardan
Ama çoğumuz, duyarlılık göstermiyoruz

Sanma ki başıboş bu âlem
Sanma ki sahipsizdir âdem
Dünyaya gelmişiz madem
Bu düzeni bir kuran var

Yerleri gökleri yaradan

Adın sevda adına sevda yakışır
Gonca güller gül yüzüne yaraşır
Bir kez gören seni sever alışır
Küs gönüller senin ile barışır
Bir gülersen bahar gelir bağlara
Bir ağlarsan karlar düşer dağlara

Atasına koşuyor, her zaman Türk gençliği
Bir ağızdan okuyor, gençliğe hitabeyi

Hiçbir lider senin gibi, sahip çıkmamış yurduna
Sonsuza değin sürer, bu sevgi seli sana

Sesimi duyuyor musun?
Uzak şehirlerin erişilmezi
Acımı hissediyor musun?
Mahkûm yüreğimin
Firari sevgilisi

Geceler

Hayatımın sessizliği, yalnızlığımın dert ortağı
Bir başıma kalışımın tek tanığı
Ruhumun istiratgahı, otağı, geceler
.

Bana çocukluğumu anlatır mısın anne?
Beni küçüklüğüme götürür müsün anne?
Oyunlar oynar mıydım her çocuk gibi ben de?
Bana o günleri anlatır mısın anne
Yaşamak istiyorum o günleri yeniden
Hatırlamak istiyorum her şeyi ben

Bir umuttun bana sen
Sevmem için sevmem için
Sana öyle inanmıştım
Yeniden gülmem için
Oysa sende gidiyorsun
Tıpkı diğerleri gibi