-Sabah-ı Şerifler Hayrola-
Saat yine çaldı her zamanki sıkıcılığıyla.
Uyanır uyanmaz ilk yaptığı şeyi
Yine yaptı ve yine şaşırmadı.
Hava aydınlanmıştı evet.
'Adım Mustafa Gökkaya
Emekli öğretmenim dedi.
Yaşımın yetmiş olduğuna bakma
Başım diktir, alnım ak
Karadır bahtım benim.
Ölmek vardır,dönmek yok
Böyledir ahdım benim.
Bilmem ki nasıl desem
Gönlüm sana eş olursa Zeynocan
Emret nolur ben geleyim Zeynocan
Gözlerinde yaş olursa Zeynocan
Söyle nolur ben sileyim Zeynocan
Sen gönül bahçemde solmayan gülsün
Kim ister kahraman olmayı
Durduk yere.
Başkasının alçağı
Olacağını bile bile.
Rüzgar alev oldu
Rüzgar alev aldı
Okşarken saçlarını denizin
Kızılca güneş ufka dayandı
Kızılca karanlıklar dadandı
Akşam olur ev supurur
Sabah olur ahor kürür
Gena da kokoroz yürür
Şavşetli gelin...
Kaynatasi tütün sarar
Kömür gözlüm gidiyorum,
Gidiyorum, gözün aydın.
Sana veda ediyorum,
Gidiyorum, gözün aydın.
Gözün aydın kömür gözlüm.
Ayaklarının altında yer
Kayıp gidiyor bazen.
Yenebilirdi korkusunu
Unutabilseydi eğer
İşsizliğinden hatırladığı
Fırından yeni çıkmış
Her zaman her yerde kahramandır O
Milletin bağrından çıkan askerim.
Dostuna dost, düşmana yamandır O
Gözlerinde şimşek çakan askerim.
Benim askerim, benim askerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!