Ercan Demirci Şiirleri - Şair Ercan Demirci

' Yazılacaksa yazılmalıdır şiir
Asılacaksa asılmalıdır şair'

VECD

I-

İçtiğim çeşmeler zehir tadında
İsyanımı yazdım sular üstüne
Bütün çileleri gizler adında
Mezarımı kazdım sular üstüne

Hep sular ağladı benim yerime

Benim de ölümden yana sevgili korkularım var.

Mesela serin bir sonbahar akşamı ölmek gibi.

Oysa ki bilirim serin bir ilkbahar akşamı ölmek,

Budur sana vasiyetim
Kula kulluk etme oğul.
Öksüz düşsen,kalsan yetim
Kula kulluk etme oğul.

Kula kulluk etme oğul

Yürek yangınıyla kor ateşlerde
Yanmayan gafiller bizi ne bilsin.
Her nefes alışta ism-i vatanı
Anmayan sefiller bizi ne bilsin.

Arifler mecliste bilir yerini

Vatan, millet sevgisi, ilim aşkıyla
Yanıp tutuşuyor kanı Şavşat'ın
Toprağı titreten Atabarı'yla
Dillere destandır şanı Şavşat'ın

Ozanlar ahvalin getirir dile

Murat MENTEŞ

“Neysek oyuz”(Bir Aborijin Ortaoyunundan)

Adını ilk duyduğumda şöhretli bir politikacıdan (Nahit Menteşe) söz ediliyor sanmıştım. Adalet Partisi dönemlerinin içişleri ya da milli eğitim bakanı idi bir zamanlar. Ha bu arada Yalçın Menteş de göz kırpmadı değil beynimin en güleç loblarından birinin itelemesiyle. Yalçın Menteş ki gülmeden güldürebilen ender komedyenlerden biridir. Şu sıralar hasta olduğuna dair haberler var. Allah’tan şifa diliyoruz kendisine. Hayat, Menteş’in romanlarındaki kadar olmasa da sahiden çok tuhaf. İnsan bazen hiç tanımadığı bir ünlüye dua etmek için sadece başka bir ünlünün soyadına ihtiyaç duyabiliyor.
Murat Menteş benim zihnimde daha ilk baştan esaslı bir ad’a sahip olmanın avantajıyla yani bir sıfır önde başlamıştı maça. Murat ismi bile tek başına bir şeyler anlatmaya yetecek karizmaya ve tarihsel, konjonktürel, güncel sempatiye sahipti. Murat Hüdavendigar’dan yani birincisinden tutun dördüncüsüne, Kara Murat’tan Murat Bardakçı’ya, Murat Soydan’dan Murat Boz’a kadar bir yığın ünlü adaşı vardı. Daha ne olsundu.

Bir engel oldu, yüce dağlar gibi
Önümde dikilip, durdu yalnızlık
Bazen kor olup, yürek dağlar gibi
Ruhuma bir damga vurdu yalnızlık

Yalnızsan eğer dermansız dizin

Sen gönül bağında sevda gülüsün
Ben her bahar sana ağlayan bülbül
Yaz güneşinden de sıcak gülüşün
Kar yağan bahtıma en büyük ödül

Sen sevda yolunun yorgun yolcusu

Büyüyüp adam olacaktık
Adamdan sayılacaktık
Bir kitap sığdıracaktır bir bakışımıza
Kibrimiz farkedilmesin diye
Ellerimiz iki yanımızda
Başımız önümüzde yürüyecektik