yıldızlara yel değdi
el değdi
karanlığa büründü gece
............................... gece kendine
ay gün ışığına döndü
ay karanlığa sırt verdi
ezgiler
öyle derinleşseler
....... derinliğime inseler
............................ inseler de derinliğime
............................................... derinleşseler
gece siyah bir mermer
yüzünde buzdan düşler gezer
gece kaygısızca kayıp bir esmer
teninde ılık yeller eser
birazdan erir
dün yanımdaydın
hep vardın
her zaman olacaktın
bugün yoksun
yarın yoksun
hep yoksun
suskunluğun bende
gülü kurumuş bir fidan
bakışlarınsa
gecenin yarı ay deminde
yaralı bir ceylan
bir de akşamın deli alaca yeli
bir anda
koca kentin minik ellerinde
sustu ölüm
hayatın gerçekleri son bulduğunda
sustu ölüm
yaz akşamları gözlerde demini buldu
ben
şarabım
rakıya uçarıyım
sarhoşum da
fena mı fena dumanım
bir tek sevdalıma çapkınım
gittiğin andan bu yana
artık yüreğimdeki yaşam
hep sıfırın altında
yatağa uzandığımda
tenim buzullarla kaplı bir denize girmiş gibi
ve duygularım buz kesitleriyle öyle yoğun ki
bu gece ay
kanlı bir gebe
dokunsam
teni kırmızı
bir çocuk doğacak
ellerinde kırmızı güller
buz kesilir
gözler donar
gece donar
ay donar
diğer yarısına yar dolar
alaca bir yılan zaman donar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!