Umulmadık bir anda çıkıverdin karşıma,
Ben aslımı bulunca suretimi unuttum.
Sana yanaşmak için bahaneler ararken,
Bütün bildiklerimin cevabını unuttum.
Gül kokunun büyüsü benliğimi sarınca,
Yaralamışken beni, haklı gibi terk ettin,
Dön diye kucak açtım, sen kılıcı bilettin.
Sana sabır borcumun kalan son taksidini,
Saçlarıma döktüğün son aklarla ödettin.
Şiir yazamamaktır en büyük derdim,
Başında bir hâl mi var? Gelmezsin ilham.
Rahatı hiç görmedim, gam bitse derdim.
Huzura erdim ama yok oldun ilham!
Yıllardan sonra yolum sılaya çıktı
Sensin benim ruhumu dört bir yandan kuşatan,
Sensin sensiz dünyadan beni çekip çıkartan,
Ekmeğimsin, aşımsın, hayat arkadaşımsın,
Seni üzüp inciten, zeval görür tanrıdan.
Sen bir duru pınarsın, edalısın, berraksın,
Gönlümü kurtarıp kara sevdadan,
Aklıselime ermek ne güzel şeymiş.
Derin dehlizlerden ışığa çıkmak,
Güneşe yüz vermek ne güzel şeymiş.
Kıskaca alınmış düşüncelerden,
Dünyada namusluya bir yer kalmamış,
Gafil gözler haramda, helal kalmamış,
Derdiyle savrulduğun insanda bile,
Düştünse uzatacak bir el kalmamış.
Derdinle feryat edip haykırsan bile,
Ben sana ne diyeyim ey güzel?
Sevsem mi, sevmesem mi, bilinmez...
Sevsem beni yakar mısın sen acep?
Sevmemeye kalp taş olsa dayanmaz.
Küçük ürkek kuşsun sen, uçurmaya korkarım.
Gözümdeki hayalin vizyondan düşmeyeli,
Bil ki beni bir vuslat arzusu sardı Ceylan.
Kırda bir kez görünüp, bir daha geçmeyeli,
Seni arayıp sormak yâdıma düştü Ceylan.
Nice yer yol iz gezdim, emare bulamadım,
Çardağın ötesinden
Leylaklardan bir koku.
Arkasında bir düz taş,
Binyıllardan bir doku.
Enginde bir dinginlik
Allah razı olsun, terk ettin beni,
Gülmeyen bahtımı güldürdün bana,
Elimle yazdığım kara kaderi,
Sabrımı tüketip bozdurdun bana...
Sandın ki saldırıp yerdikçe beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!