Kuş misali süzülüp,uçtu da gitti
Semtimize şöyle bir uğrayan hayat
Hiç ardına bakmadan geçti de gitti
Bahtımıza karalar bağlayan hayat.
Kâh dost göründü bize, bazan yabancı
Mümkün değil Sen'den ayrı yaşamak
Her an gözlerime Sen doluyorsun
Son mutluluk aşkı Sen'de paylaşmak
Gitme kal,diyorum anlamıyorsun...
Dün gece Leylâyı sarayım derken,
Sardı Leylâ beni karanlıklara
Aşkımız böyle yazılmış ezelden
Rûhumuz yüceldi aydınlıklara
Ben karardıkça Leylâ pürnûr oldu
Ne Mecnûn sevdada kaldı, ne Leylâdan eser var,
Ömürler yetmeyen aşklar, şimdi bir mevsim kadar.
Kerem vardı yanıp tüten, nerede o Aslılar?
Çâre bulsam kahrını ben bunca çekmezdim
Mecnûn gibi çöllerine sevdâ ekmezdim
Güneş battı, gün karardı çöktü sensizlik
Derya olsam çorağına damla dökmezdim...
Yanıyorken şimdi mehtâb kızıl güllerde
Hayâl günler dünde kaldı
Geleceğe üşüyorum
Umudumu düşler çaldı
Geçen güne şaşıyorum.
Yaklaştıkça gelecek gün
Aklımı düşürdüm kör bir kuyuya,
Mahmur bakışlarım bundandır benim.
Gerçekler, hayaller daldı uykuya,
Doksan yıl öncede kaldı bedenim.
Rüyalar karışık, dağınık zaman,
Suyun ekmeğin katığın
İki dirhem enerji...
Sayılı tiktaklarla
Zamanı ögütürsün.
'T ü k e t i c i' diyorlar
Garip insana;
Çok arayıp durdum yıllar boyunca;
Vuslatın sırrına ulaşmada gün.
Herkes bir yol çizmiş kendi huyunca,
Sona düşen hayâl dünden de ölgün.
Âlemi taradım günden geceye,
Kendimi kaybettim birden bu gece
Karmaşık dünyada bilmem nerdeyim
Var mıyım yok muyum, her şey bilmece
Kâbuslar içinde bir seferdeyim.
Aklıma aykırı işler, gördüğüm
ANTOLOJİ değerli şairi saygıdeğer Enver Özçağlayan (Aksakal) üstâdıma ithâfen yazılmıştır.
Kendisine sağlık, mutluluk ve huzur içinde hayırlı ömürler diliyorum.
AKSAKAL ( Sn. Enver Özçağlayan'a)
Herkese sevgi duyar, oldukça mütevazı
Kendisine sorulsa, henüz müteşairdir.
...