Enver Özçağlayan Şiirleri - Şair Enver Ö ...

Bir karınca misali yürüdük geleceğe
Hedef uzaklaşırken koşmak lâzım bilmedik
Bilmedik ki her marşla ulaşılmaz gerçeğe
Geçmişteki çağları aşmak lâzım bilmedik.

Sonu yok yürümenin, ışık hızıyla yarış!

Haydi aç pencereni, bahar girsin odana
Gün ışısın yüzüne, mutluluk versin sana.
Ruhun kıştan uyansın, kuşlar gelsin sadâna
Ilık rüzgârlar essin mahmur yüzlü sevdâna.

Ağaçlar tomur tomur, yaprak itiyor dalı

Bir mini tomurcuktun, yonca olmuşsun
Yaprakların açılmış, gonca olmuşsun
Sen şükrünü unutma hiç Allah'ına
Yaradan'ın izniyle bunca olmuşsun...

(02.08.2002)

Gözlerinden süzülen boncuk boncuk damlalar
Hangi gamı dağıttı, hangi derdi bitirdi?
Dert yığdın dert üstüne, boşuna ağlamalar,
Sen zamanı öğüttün, zaman seni yitirdi.

Kaderi atma yana, yazılanı yaşadın,

Tambur sapı sarsılırken
Elinde bir Koca Usta'nın;
Çığlık çığlığa titreşir tizlerde
Yaprak Yaprak bir nâzenin hanım,
Sanki çözmek istercesine
Muammasını o ânın.

Ahlâktan mı bahsediyorsunuz?
Hayret!
Değerlerimizin, sürünüyor ölçüsü
Arka sokaklarda.
Kanallarda dehşet
Üstü vahşet...

Rûhumun aynasında yalnız Sen görünürsün
Bir de Sen bak içime,neler neler görürsün.
Varlığın,hayatımın tükenmez kaynağıdır
Bende Sen,bir bütünün başka görüntüsüsün..

(12.07.1991) .

Özlemim Akdeniz kadar derin ve sıcak

Hangi kitap senden bıktığımı yazacak.

Öyle bir sevgi düğümü attın ki bana

Sabırtaşı çatladı, ayna kırıldı
Başlar yere eğildi, toprak yarıldı
Döndü gün sondan başa, hesap zamânı
Kaderler yenilendi, yara sarıldı...

Bana yaptığını duydunsa eğer
Dön de bak hâlime mutlu ol güzel
Leylâ da Mecnûn'a böyle yaparmış
Sevdâ denen meçhul bu imiş meğer
Hep seni yaşamak bir ömre bedel...