Enver Özçağlayan Şiirleri - Şair Enver Ö ...

Kalbimi deştin Yahû! Ne buldun senden başka?
Böylemolur pîrlerin bilmem daveti aşka?
Akarcasına nehrin tek deryada birleşsek,
Aynı kaba yönelip, akmasak başka başka.

Bir sevdâ masalından artakalan olmasak,

Hangi güle yaklaşsam; ayrı naz, başka edâ,
Bülbül oldum bağında, ondan çıkmıyor sadâ.
Maziye, geleceğe artık ettim de vedâ;
Sözüm yok söylenecek sevdâ denen davâda.

Bundan böyle uhrevi bir hayat yolundayız,

"Söylenmedik kalmışsa sevgiden aşktan yana,
Hep dilimin aczidir, seni unuttum sanma.
Dem geçer, devran döner, her şey yiter zamanla,
Gönlümde tek sen kaldın yaşayan hatıranla."

Gider mi gözlerimden deniz rengi gözlerin,

Dert yağdıkça üstüme, rahat yaşar zanneder,
Ben "hadımım" dedikçe, o yine benden ister.
Ruhu duymaz kiminin; kimi doymaz yer de yer,
Ben "hadımım" dedikçe, o yine benden ister.

Çalıma diyecek yok, sanırsın ki kahraman,

Şiirde Pîrim A.Rahim Balcıoğlu'na

Yeniden toprağa taşa takıldın
Dökülen kirpiğe Kaş'a takıldın
Dostlar meclisinden çekip ayağı
Kuruyu bıraktın yaşa takıldın.

Medet sâki, kadehin bal kâsesine döndü
Senden gayrı acımı bilmem kim dindirecek
Bir insafsız sevgili yolunda rûhum söndü
Kim kaldı artık beni kabrime indirecek.

Fırtınalar içinde çok dalga bordaladım

Ne kadar git desem benden uzağa;
Yine de karşıma sen çıkıyorsun.
Boşuna uğraşma, düşmem tuzağa
Bakışınla dahi can yakıyorsun.

Bin cilve, bin nazla arsız edâlar

Bir vefanın eseri senin varlığın bize
Bilmem hangi yamaçta büyüdün gelinciğim?
Hep bereket getirdin köhnemiş evimize
Ruhumuza huzuru bürüdün gelinciğim.

Sarmaşık fidanıydın yuvasına sarılan

Fındıkpınarı derler; gelinlikli kız gibi
Yazları serin olur, sanki buz tutmuş dibi
İnsanı kanlı canlı, belli burdan nasibi
Ne de güzel yüzlüdür genç kızları buranın
Hepsi de Türk özlüdür ahalisi ovanın.

Herşey bitti "dün" oldu, beni zorlama,
Kâbusum oldun artık, girme rüyama.
"Çok naz aşkı yorarmış" dediler ama;
Sen bilmedin hâlimi, şimdi ağlama.

Kararttın yıllarımı, sana yoruldum