Şehir uğultusunu yırtan sirenler
Çalar acı acı.
Bir can daha yollarda pek acil.
Açılır ikiz olan hastahane kapıları
Biri çıkarken bir diğeri giren tabibler
Hem de kaç tane.
Ben yürürken,
On, yirmi, kırk değil,
Yetmişinci kez
Siyah giysimin üzerine,
Az sonra eriyen
Beyaz karlar yağardı.
Katmer katmer simsiyah bulutlar
Yedi gün ve yedi gece süren
Kasırga ve fırtınalar
Can pazarındalar
Ancak
Elbet bir gün
Gücüm yetse de takvimden o günü
Hani güneşin doğar doğmaz battığı
Dünyamın karanlıklara gömüldüğü
Sıcacık yuvamın Hiroşima'da imişcesine
Yok olup toz zerreciklerine dönüştüğü
İşte o günü silebilsem...
Şaşa kalınır bu ne adalet
Bana bir, bir diğerine onbir
Bu ne nasip bu ne kısmet
Gizemli bir ses ise
Bana deyip,
Sabret göreceksin
Titanikten
Denize dökülen
Bendim o biri..
Buz tutmuş elimden
Sıcacık eliyle tutan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!