Büyü dolu bir mana var idi
Hem de ilk nazarında.
Fazla değil, belli ki henüz
On dokuzunda.
Gecikmeden belirdi
O kara sevda aramızda.
Bir başka olurmuş meğer,
On yedincisi baharların.
Dilediğin yere uçulur sanırsın,
Varmışcasına kanatların.
Çevreni kuşatmış,
Leylak, sümbül, yediveren.
Telafisi kolay olur sanıp da
Gönül kırma
Evrende toz zerresi kadar
Değeri olmayan özürlerle
Sırrı hala çözülemeyen
O gönül pınarı
Kiraladım ev tarla han hamam
Çalışıp didindim
Ve birikti epey param
Tek eksiğim var bilelem acaba
Mümkün mü mutluluk kiralamam
Gün boyu, günler boyu dertler birikir,
Devredileceği sanılır ki
Akşamları oraya gidilir
Derde mey eklenir...
Fazladan tek attırır
Dünkü endişelerim, tümü çıktı ya beyhude.
Biliyorum sabırsız oldum, değil ki elimde
Ne yapsam, yavrularım hep gözüm önünde
Şükürler ola yanında şimdi, hem de hepsi de
Gelinler sıralanmış, kucaklayıp el öpmede
Oluk, oluk hüzün akıyor yüzünüzden
Bedenim omuzlar üzerinde taşınırken
Veda etmek zordur ya işte
Hele hele sonuncusu olunca...
Zamandan tasarruf etmek istercesine
Adımlarınız gayet yavaş, fakat nafile
Taşımaktan aş ve destilerce suyumuzu
Vakit kalmaz
Uzanamaz
İdi yanımızda şimdiki gibi
Boylu boyunca.
İlk defa gördüm tabanlarını
Hem fikir olurdunuz desem ki
Muhteşemdir kurulan bu düzen.
Keşke ah keşke çıkıp da zalim felek
Olmasaydın onu bozan...
Dönüp de maziye
Şöylesi daha mı iyi olurdu diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!