Uyan gönlüm uyan.
Yan gönlüm yan.
Nefsini terbiye et uyan.
Varmdır bu dünyada huzur bulan.
Adeleti kuldur pula satan.
Sevgidir kalpleri tartan
Hazan gelir, yaprak döker
Kuzu meler Kurt ta güler
Dertli olanı toprak çeker
Ancak öldüğünde uyanırsın.
Kula kuluk eden sanma kârda
Kanadı kırık kuş özgür uçamaz
Gönlümü kırıp ta üzme sevdiğim
Tutkuyla seven engel tanımaz
Kaş göz edip te üzme sevdiğim.
Seven üzmez ki sevdiği uşağı
Seni düşünürken
yakarım tüm gemileri
bütün limanlar gemisiz kalır
Düşüncelerim de hep sen varsın
Issız gecelerimde
hayelerimin merkez kaç kuvveti sensin
Her kalp kendi şarkısını söyler
Söylerde bulamaz dengini
Vefalı yâr ise..
Son nefesine kadar bekler
Sevenini, sevdiğini, dengini.
Vefasız bir aşka düştüm
Ne yapsam ne etsem'de
Bu yürek seni unutamıyor
Hayır desede aklım
Kalbim ferman dinlemiyor
İlede sen diyor
Feryadım kendime elere değil
Sitemim kadere, elimde değil
Kar yağdı başıma, dilime değil
Düştüm ocağına ey vefasız yâr.
Söz(ü) söylerim zor mu dinlemesi
Kulak kesil feryat figan ahalide ki ses
Sesten hisseni kap ver neyinle bi ses
İster rüzgar ol istersen fırtına gibi es
Taşı sözcükleri ver hislerinle nefes.
Açılsın tüm perdeler titresin yürekler
Şiir alfabenin kalemle raksı
Cilveli, hüzünlü, bazen aksi
Aksine bazı kelimelerin aksı
Ummadığın anda daldırır hülyalara.
Bazen bazı ellerde halay'dır şiir
Kalem kağıda sarılsın gün geceye darılmasın
Katran karası gecelerin sabahında sen varsın
Bestelensin sonsuz senfoni savsaklanmasın
Yazılmamış şiirlerin son dizesinde sen varsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!