Bahaneler bitti düştün elime
Anladın mı şimdi kaygılarımı
Ardımdan sarfetme bir tek kelime
Tükettin en tatlı duygularımı
Şu masum halime neler yapmadın
Fedakarlık aşkımızın tacı inan
Gel sen ol,hasrete son noktayı koyan
Bahtiyardır vedayı kalbinden atan
Yeter ki ayrılıktan söz etme bana
Kuşaktan kuşağa değişmeyen ne ki
Kenetli ellerimiz ayrılmasın nazlı can
Fani alem bitse de kanaatim bu yönde
Kalp dolusu sevginin verdiği bu heyecan
Saadet sevdasının coşkusundan en önde
Senden de beklediğim aşkı yüce tutarak
Asırlık hasretin hiç çekilmiyor
Benden yana bir gün olsun gülmüyor
Neler çektiğimi hiç mi bilmiyor
Gözlerim doluyor seni anarken
El ele yüzleri sevinçle görsem
Derin kuşkulusun sanki aşkıma
Kalbimi sınaman bir gün bitmiyor
Sevginden ne düşer bilmem hakkıma
Beni çıkmazların mutlu etmiyor
Nazlı kasvetinle düşürdün bitap
Bu gün ne kadar durgunsun ey gönül
Gün akşam etti güneş uğurluyor
O tatlı hazza takılıp kalalı
Gözlerin hala bir düş ağırlıyor
Sırra kadem mi bastın bugün böyle
Noksan sanmazdım hiç bir gereğime
Pişman olmuşken her gün sevdiğime
Habersiz giren sevgi, yüreğime
Seninle geldi benim ilk göz ağrım
Belki kederli belki pür neşesiz
Sevmeyi utanç saymışken yıllarca
Yönelmedim hiç bir mutlu amaca
Belki bulmadı bir seven, kanımca
Gönlümden ayrı yaşadım ömrümce
Aşılmaz dağlar kadar zordur diye
Mecnun olup sevdik biz iki aşık
Kalplerin fevkinde tutkuyu gördük
O günden beridir parlar bir ışık
Fersiz gönüllere mutluluk ördük
İki çift söz ettik sözleştik hemen
Buharlaşıp uçtun sandım bir anda
Kalbimden ırağa düşme yanarım
Zahirden çekilip bırakma zanda
Eyvah kaçıp gitti dense kanarım
Vuslat tutkusuna takıldım işte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!