Adı üstünde " Gardaş "
Yanında olmasa da varlığı;
Aldığı nefesi yeter...
Uzun yıllar yanında olmasa da;
Bir günden bir güne sarılamasanda...
Ben, ben yaklaşmak ister iken;
Sen, sen kaçtın...
Anlamazlıktan geldin,
Beni, beni yapayalnız bıraktın...
Oysa, oysa haberin vardı;
Kimlere tebessüm etti isem,
Sadece ilgi istedi isem hep uzaklaştılar;
Koşar adım benden kaçtılar...
Dosttan karşı kadersizim...
Önce dediler ki, hep yanındayız...
Kadın dediğin;
Hiçbir zaman hiçbir kimseden korkmamalı,
Kendine güvenmeli...
Kadın dediğin...
Çizgisini bilmeli, erkeğine karşı;
Bir evin tadı tuzu,
Bir ailenin tek huzuru;
Her zaman kadındır...
Eve ekmek getiren değil,
Ekmeği bölüştüren;
Bazen alırsın eline kalemi;
Yazmak istersin satır satır heceleri...
Boğazın düğümlenirde çıkaramazsın;
Akılda olan ilhamı, eseri...
Korkarsın bir üçlükten,
Yeri geldikçe hep söylerim;
Ben herkesi kendim sandım...
Güvendim, güvendim ama hep aldandım...
En ufak kabahati ben kendimde buldum...
Sevindim koştum, üzüldüm koştum...
Yine başladı bir kasıntı;
Gitmek bilmiyor baş belası...
Ter içine sokuyor;
Beni, beni canlı canlı öldürüyor...
Ayaklarım ayakkabıya girmiyor,
Veysel engelli kalalı,
Eşine, babasına, anası muhtaç olalı...
Gönül dağında kendimi gördüm...
Düğünde, çocuğunun yirmi dokuz ekim kutlamasında;
Boyunu bükük kaldığında dört tekerin üzerinde;
Her sabah açarım;
Ya oyun, ya bir türkü havası;
Peşine bende söylerim sanki;
Kalabalık bir düğün, aile ortamı...
Sanki önümde mikrofon;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!