Cümle Alem bilmeli
Niceleri kayboldu
Niceleride deli
Önemdir yiğit olmakta deli
Cephanesi ne silah ne mavzer
Şu dünya yükünü verdi omzuma
Ne vakit söylemedim öğüt
Varsa olsa yüklendim
Milletin gönlüne serprim suyu
Deniz dedikleri bir avuç kuyu
Bu devran gebedir kötülere
Kötü Her zaman doğar büyür
Önemli olan gençliğe kapılmamak
İnandığımız yoldan gitmek
Bu günler bana seni hatırlatıyor
Millet olmak demekle bir değil
Canlar başlarla bir olur
İnsan vicdanıyla yar olur
Vücut yaralarına ser olur
Tüfek Tutan elim işaret etsin
Kara bir Taş parçası gibi
İnsanı çılgına çeviriyor her vakit
Taş için çıldırana insan denirmi bilmem ama
Bu süzgün bulutlar bir fazla üzgün
Tozlu sayfalar Açılıverdi birden güneş gibi
Merhaba yeniden başlamışsın
Bu yüzden umudunu bulmuşsun
Belkide yolunu sormuşsun
Tamam geç olmadan dön gel
Sunumun müthiş ama inandırıcı değil
Taşlar bile özlüyor sanki
Bu kutlu yürüyüşleri
Sanki efeler dağlarda değil
Sanki hepsi mezarda artık
Ecdad çileyi çeker
Dünyaya Gözlerimi Açtığım Gün
Baharın zor geliyor müjdesi
Omzumda bir kütle beni sayıklatıyordu
Hıçkırırken Çocukluğumda
Yerlerdeki tozlara dahi gõnül Koyuyor
Ah kalmasın Şöyle düşleyişler
Olmasın böyle hülyalar
Girmesin rüyama kara yüzlü melekler
Sanmayın bunlar sahi melekler
Bu düşler nokta virgül hesabı
İlerde bir güruh var
Sanırım onlar düşmanlar
Zehirli balı tattırıp
İntikamını Acı Acı Alanlar
Her yer gül gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!