Dinliyorum,Hayattayım
Umudumun sonunda Zirvedeyim
Düşüncelerdeyim,Derindeyim
Sonunda Varılacak Menzilimdeyim.
Bacalar Tütüyor Öyleyse Sevinin
Beyazıt Meydanında bayram
Ah bende Oralarda olsam
Taşlar Bile güluyor yerlerinde
Her biri kendine kırgın Şu dünyada
Süleymaniyenin selamı Var
İstanbul özü sözü Altın diyar
Bağrında yaşarıyor Cümle varlık
Baharında laleler boy veriyor
Memleket olmalı böyle memleket
Renk renk kıvılcım hepsi bir telaş
Bu şehir Artık bir şehir olamaz
Ebedi yurdun üstünde rahmani bir gölge
İstanbul rüyalarımın süsü
Kiminin devası kiminin belası
Çamlıcadan seyre dalsam
Sıramız ne zamandır bilinmez
Yolumuz düşersede denilmez
Kaçış yok umulmaz
Yağız olan akıl cürmünü bilendir.
Umut var yarın var mı Bilemem?
İnsan zengin olmuş sanırlar
Başlarlar yaranmaya
İyiyim güzelim demeye
Oysa bilseler ciğersiz olduklarını
Bunu yapan kim olsa gerek
Sabahın rüzgarı kaldırdı beni
Boğazımda oluşan şiş sağolsun
Su ayılttı beni soğuk hava sağolsun
Okul var Bugün ilk ders buz
Esen fırtınaları uzakta arama nolur
Ey dost kanma şu dünya malına
Giden gidiyor daha mı? Anlamadın
Sakın Aldanma Daha var diye
Ansızın görüşürsün bir melek ile
Ey Dost Aldanma Dünya velvelesine
Her Açık kapanır
Yalan dogruyu ortaya çıkarır
Kader ve kaza görevini bitirir
Son defa gözlerini yumduğunda insan
Doğrular yakanı tutmuşsa eğer
Kapı Açılır Az kaldı gitmeye
Bulutlar Haber yollar
Rahmandandır taze
Yollar yeşil ve taptaze
Kim demiş ben insanı evvelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!